دوره 8، شماره 5 - ( 9-1391 )                   جلد 8 شماره 5 صفحات 790-782 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shahryari A, Nikaeen M, Hajian Nejad M, Vahid Dastjerdi M, Hassanzadeh A, Saffari H, et al . Evaluation of Reverse Osmosis System for Improving Water Quality Used for Dialysis Fluid. HSR 2012; 8 (5) :782-790
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-446-fa.html
علی شهریاری ، مهناز نیک آئین ، مهدی حاجیان نژاد ، مرضیه وحید دستجردی ، اکبر حسن زاده ، حسین صفاری ، و همکاران.. ارزیابی سیستم‌های اسمز معکوس در بهبود کیفیت آب مورد استفاده در مایع همودیالیز بیمارستان‌های شهر اصفهان. تحقیقات نظام سلامت. 1391; 8 (5) :782-790

URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-446-fa.html


1- دانشجوی دکتری، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و کارشناس ارشد، گروه مدیریت عالی بهداشت، معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
2- دانشیار، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات محیط‌زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- دانشیار، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات محیط‌زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- کارشناس ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط، مرکز تحقیقات محیط‌زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
5- مربی، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
6- کارشناس، گروه بهداشت، محیط مرکز بهداشت استان اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده:   (1034 مشاهده)
مقدمه: کیفیت شیمیایی آب مورد استفاده در تهیه مایع دیالیز برای درمان بیماران همودیالیزی فاکتور بسیار مهمی است. از این رو آب مورد استفاده در تهیه مایع دیالیز را باید قبل از استفاده با روش‌های اختصاصی تصفیه نمود. هدف این مطالعه تعیین کارایی سیستم‌های اسمز معکوس در بهبود کیفیت آب مورد استفاده در تهیه مایع دیالیز است. روش‌ها: در این مطالعه توصیفی 40 نمونه آب از ورودی و خروجی از اسمز معکوس 5 بیمارستان شهر اصفهان در طی ماه‌های فروردین تا مرداد سال 1390 جمع‌آوری شد. سپس از نظر پارامترهای فیزیکوشیمیایی کلر باقی‌مانده، کلرامین، pH، سختی، آلومینیم، فلوئور، مس، منگنز، کادمیوم، کروم، سرب و نیکل با استفاده از روش‌های استاندارد آزمایش‌ آب بررسی گردید. یافته‌ها: سیستم اسمز معکوس به طور معنی‌داری میزان کلر باقی‌مانده، کلرامین، سختی، سدیم، پتاسیم، فلوراید، نیترات، سولفات و منگنز آب خروجی از اسمز معکوس را کاهش داد، ولی تأثیر معنی‌داری بر کاهش میزان مس، روی، کادمیوم، کروم، سرب و آلومینیم نداشت. همچنین میزان نیترات، سختی، سرب، کادمیوم، کروم و آلومینیم در آب خروجی از اسمز معکوس از استاندارد آب همودیالیز بالاتر بود. نتیجه‌گیری: سیستم اسمز معکوس می‌تواند کیفیت آب مورد استفاده برای همودیالیز را بهبود دهد، اما نمی‌تواند سطح برخی از آلاینده‌ها را تا مقادیر توصیه شده برای مایع همودیالیز کاهش دهد. از این رو استفاده از این آب می‌تواند برای استفاده همودیالیز ایمن نباشد. بنابراین استفاده از روش‌های ترکیبی برای کنترل آلاینده‌های شیمیایی و اطمینان از همودیالیز با کیفیت خوب ضروری است. واژه‌های کلیدی: آلودگی آب، غشا، مایع دیالیز، همودیالیز
متن کامل [PDF 204 kb]   (521 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1391/9/25 | انتشار: 1391/9/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات نظام سلامت می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Health System Research

Designed & Developed by: Yektaweb