Simin Navabakhsh, Parvaneh Saneei, Hossein Khosravi Boroujeni, Mohammad Saadatnia, Foroug Shakeri, Ammar Hassanzadeh Keshteli et al . A Case-control Study on Potato Consumption and Risk of Stroke among Iranians. J Health Syst Res 2013; 9 (1) :32-41
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-590-fa.html
سیمین نوابخش ، پروانه صانعی ، حسین خسروی بروجنی ، محمد سعادتنیا ، فروغ شاکری ، عمار حسنزاده کشتلی و همکاران.. مصرف سیبزمینی و خطر سکته مغزی: یک مطالعه مورد- شاهدی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1392; 9 (1) :32-41
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-590-fa.html
1- دانشجوی کارشناسی، کمیته تحقیقات دانشجویی، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فلاورجان، اصفهان، ایران
4- پزشک عمومی، مرکز تحقیقات عصب شناسی اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
5- پزشک عمومی، مرکز تحقیقات دانشجویان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
6- پزشک عمومی، مرکز تحقیقات کاربردی گوارش، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
7- دانشیار، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1417 مشاهده)
مقدمه: مطالعههای قبلی در ارتباط با دریافتهای غذایی سیبزمینی و سکته مغزی، بیشتر روی نمایه گلایسمیک متمرکز بودند و اطلاعاتی چندانی در مورد رابطه مصرف سیبزمینی و خطر سکته مغزی عنوان نمیکردند. هدف از این مطالعه ارزیابی ارتباط میان مصرف سیبزمینی و خطر سکته مغزی در جامعه بزرگسال ایرانی بود. روشها: 195 بیمار مبتلا به سکته بستری در بخش نورولوژی بیمارستان الزهرا (س) و 195 فرد شاهد از سایر بخشها با نمونهگیری آسان غیر تصادفی انتخاب و در دو گروه از نظر جنس و سن همسان شدند. دریافتهای غذایی شرکتکنندگان از طریق پرسشنامه بسامد خوراک جمعآوری شد. اطلاعات دیگر توسط پرسشنامه جمعآوری شد. یافتهها: میانگین مصرف سیبزمینی در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 4/3 ± 1/31 و 3/1 ± 4/23 بود. مصرف بیشتر سیبزمینی در افرادی که جوانتر بودند و فعالیت فیزیکی بیشتری داشتند، مشاهده شد. مصرف بالاتر سیبزمینی با دریافت بیشتر انرژی، میوهها، سبزیجات، حبوبات و غلات در ارتباط بود. پس از تعدیل از نظر سن، جنس و کل انرژی دریافتی، افرادی که مصرف سیبزمینی بیشتری داشتند، بیشتر در معرض ابتلا به سکته مغزی بودند (9/1 OR:؛ 6/3 و 0/1 CI:). حتی پس از تعدیل بیشتر برای استعمال سیگار و میزان فعالیت فیزیکی ارتباط همچنان معنیدار بود (9/1 :OR؛ 6/3 و 0/1 :CI). تعدیل بیشتر برای دریافتهای غذایی موجب شد تا ارتباط از حالت معنیدار خارج شود (1/1 :OR؛ 5/2 و 5/0 :CI). با این وجود با در نظر گرفتن شاخص توده بدنی در مدل نهایی مشخص شد که افرادی که در چارک سوم مصرف سیبزمینی قرار داشتند، به طور معنیداری بیشتر در معرض خطر سکته مغزی بودند (2/2 :OR؛ 7/4 و 0/1 :CI). نتیجهگیری: ارتباط مستقل معنیدار مرزی میان مصرف سیبزمینی و خطر سکته وجود داشت. جهت تأیید این یافته، مطالعههای بیشتری نیاز است. واژههای کلیدی: سیبزمینی، نمایه گلایسمیک، سکته، پرسشنامه بسامد خوراک، رژیم غذایی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1392/1/26 | انتشار: 1392/1/26