مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر کیفیت زندگی بر کمال‌گرایی و نشخوار فکری بیماران مبتلا به میگرن انجام شد. روش‌‌ها: پژوهش نیمه‌تجربی حاضر از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به سردردهای میگرنی مراجعه‌کننده به بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی- درمانی شهر تربت حیدریه تشکیل دادند. افراد نمونه نیز 30 نفر بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی از بین مراجعه‌کنندگان به مراکز مذکور انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) جای گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، مقیاس کمال‌گرایی چند‌بعدی Frost (Frost Multidimensional Perfectionism)‌ (1990)، پرسشنامه سردرد میگرن اهواز (AMQ: Ahwaz Migraine Headache) و پرسشنامه پاسخ‌های نشخواری  Hoeksو Muro (RRS: Rushing Responses Questionnaire) بودند که قبل و بعد از مداخله توسط هر دو گروه تکمیل شدند. در نهایت، داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS 22 تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان دادند که اثر درمان مبتنی بر کیفیت زندگی بر نشخوار فکری بیماران مبتلا به میگرن معنادار می‌باشد (05/0>P)؛ اما تأثیر آن بر کمال‌گرایی معنادار نیست (05/0

متن کامل [PDF 827 kb]   (496 دریافت)