مقدمه: هدف از انجام مطالعه حاضر، طراحی تابلوی کلاسی هوشمند با قابلیت تنظیم ارتفاع به صورت خودکار و ارزیابی تأثیر آن بر وضعیت بدنی کاربران می‌باشد. روش‌‌ها: در پژوهش حاضر که از نوع مطالعات مداخله‌ای است، ارزیابی پوسچر کاربران بر اساس روش REBA (Rapid Entire Body Assessment) حین استفاده از تابلوی غیر هوشمند و نیز هنگام استفاده از تابلوی هوشمند صورت گرفت. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش را اساتید و دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تشکیل دادند. تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که در یک سوم بالای تابلوهای معمولی، 5/54 درصد از نمونه‌ها نیازمند اقدامات اصلاحی ضروری (هرچه زودتر) بودند و در سطح سوم اولویت اقدامات اصلاحی قرار داشتند. علاوه بر این، نتایج ارزیابی پوسچر در یک سوم میانی حاکی از آن بودند که در مورد تابلوهای معمولی، 9/90 درصد از نمونه‌ها در سطح دوم اولویت اقدامات اصلاحی قرار دارند. این در حالی است که در ارتباط با تابلوی هوشمند، 5/4 درصد از نمونه‌ها در این سطح بودند. از سوی دیگر، نتایج ارزیابی پوسچر در یک سوم پایینی نشان از آن داشتند که در مورد تابلوی معمولی، 2/18 درصد از نمونه‌ها در سطح دوم اولویت‌ اقدامات اصلاحی قرار دارند؛ اما در ارتباط با تابلوی هوشمند، نیازی به انجام اقدامات اصلاحی نمی‌باشد. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از ارزیابی پوسچر با استفاده از روش REBA در این پژوهش بیانگر بالا بودن سطح ریسک در استفاده از تابلوهای معمولی بودند؛ از این رو با توجه به نتایج حاصل از استفاده از تابلوی هوشمند پیشنهاد می‌شود که به منظور جلوگیری از بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی از این فناوری جدید استفاده شود.

متن کامل [PDF 966 kb]   (1017 دریافت)