دوره 17، شماره 2 - ( 4-1400 )
جلد 17 شماره 2 صفحات 103-97 |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد مطلبی1 
، عبدالجواد خواجوی2 ، صدیقه نیازی3 ، رقیه رحمانی4 ، علی اکرامی نوقابی5 ، مریم صابری6
، عبدالجواد خواجوی2 ، صدیقه نیازی3 ، رقیه رحمانی4 ، علی اکرامی نوقابی5 ، مریم صابری6
1- دانشیار، گروه بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
2- استادیار، گروه بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- مربی، گروه بهداشت دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
4- استادیار، گروه مامایی، دانشکده مامایی و پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
5- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
6- مربی، گروه بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
2- استادیار، گروه بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- مربی، گروه بهداشت دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
4- استادیار، گروه مامایی، دانشکده مامایی و پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
5- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه آموزش زبان انگلیسی، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
6- مربی، گروه بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
چکیده: (1989 مشاهده)
مقدمه: از جمله راه‌های مؤثر در تشخیص زودرس سرطان پستان، خودآزمایی پستان است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت خودآزمایی پستان و مداخلات پیگیری در زنان شهر گناباد اﻧﺠﺎم ﺷﺪ.
روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی در عرصه بود و در آن، 140 خانم متأهل 20 تا 49 ساله شهر گناباد، به صورت تصادفی انتخاب شدند و به دو گروه مداخله و شاهد تخصیص یافتند. مهارت خودآزمایی پستان قبل، بلافاصله و سه ماه پس از مداخله آموزشی در دوگروه ارزیابی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های Repeated measures ANOVA، t و MANOVA در نرم‌افزار SPSS و سطح معنی‌داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی زنان مشارکت‌کننده، 6/69 ±37/27 سال بود. قبل از مداخله آموزشی، نزدیک به نیمی از زنان دو گروه، رفتار خودآزمایی پستان را انجام نداده بودند یا با تکنیک درست آن آشنا نبودند. افزایش معنی‌داری در نمرات ارزیابی مهارت خودآزمایی گروه مداخله نسبت به گروه شاهد وجود داشت (0/05 > P). تداوم اثر مداخله آموزشی سه ماه بعد از مداخله نیز قابل مشاهده بود (0/001 > P)؛ در حالی که تغییرات در گروه شاهد معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: مداخله آموزشی متمرکز بر آموزش مهارت خودآزمایی پستان در زنان، می‌تواند در ارتقای مراقبت فردی و تشخیص زودرس سرطان پستان مؤثر باشد. بر این اساس، طراحی برنامه آموزشی جامع خودآزمایی پستان و ادغام آن در برنامه ملی سلامت زنان، ضروری به نظر می‌رسد.
روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی در عرصه بود و در آن، 140 خانم متأهل 20 تا 49 ساله شهر گناباد، به صورت تصادفی انتخاب شدند و به دو گروه مداخله و شاهد تخصیص یافتند. مهارت خودآزمایی پستان قبل، بلافاصله و سه ماه پس از مداخله آموزشی در دوگروه ارزیابی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های Repeated measures ANOVA، t و MANOVA در نرم‌افزار SPSS و سطح معنی‌داری 0/05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی زنان مشارکت‌کننده، 6/69 ±37/27 سال بود. قبل از مداخله آموزشی، نزدیک به نیمی از زنان دو گروه، رفتار خودآزمایی پستان را انجام نداده بودند یا با تکنیک درست آن آشنا نبودند. افزایش معنی‌داری در نمرات ارزیابی مهارت خودآزمایی گروه مداخله نسبت به گروه شاهد وجود داشت (0/05 > P). تداوم اثر مداخله آموزشی سه ماه بعد از مداخله نیز قابل مشاهده بود (0/001 > P)؛ در حالی که تغییرات در گروه شاهد معنی‌دار نبود.
نتیجه‌گیری: مداخله آموزشی متمرکز بر آموزش مهارت خودآزمایی پستان در زنان، می‌تواند در ارتقای مراقبت فردی و تشخیص زودرس سرطان پستان مؤثر باشد. بر این اساس، طراحی برنامه آموزشی جامع خودآزمایی پستان و ادغام آن در برنامه ملی سلامت زنان، ضروری به نظر می‌رسد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1400/4/15 | پذیرش: 1400/4/15 | انتشار: 1400/4/15
دریافت: 1400/4/15 | پذیرش: 1400/4/15 | انتشار: 1400/4/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |