دوره 17، شماره 4 - ( 11-1400 )
جلد 17 شماره 4 صفحات 274-269 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی و مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشجوی دکتری تخصصی، کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- استادیار، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشجوی دکتری تخصصی، کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- استادیار، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه تغذیه جامعه، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1895 مشاهده)
مقدمه: چاقی نوعی اختلال متابولیکی است که امروزه به صورت یک اپیدمی درآمده و طی چند دهه اخیر، شیوع آن در گروه‌های سنی مختلف از جمله کودکان افزایش یافته است. چاقی در کودکان با استفاده از مراجع ایرانی، World Health Organization (WHO)، Centers for Disease Control and Prevention (CDC)و International Obesity Task Force (IOTF) قابل تشخیص می‌باشد. از آن‌جا که عوامل محیطی و نژادی می‌توانند بر شاخص‌های تن‌سنجی تأثیرگذار باشند، نمایه توده بدنی (Body mass index یا BMI) نیز می‌تواند در جوامع مختلف، متفاوت باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین شیوع چاقی در کودکان بدو ورود به دبستان‌های شهرستان مهریز و مقایسه آن با منحنی‌های مرجع BMI انجام شد.
روش کار: در این مطالعه که به صورت مقطعی و توصیفی- تحلیلی انجام گرفت، 1209 دانش‌آموز بدو ورود به دبستان وارد تحقیق شدند. جنسیت، وزن و قد دانش‌آموزان ثبت و سپس BMI آن‌ها به روش تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم به مجذور قد بر حسب مترمربع محاسبه گردید. تعیین چاقی به عنوان صدک بالاتر از 95 به استناد چهار مرجع ایرانی، WHO، CDC و IOTF مورد بررسی قرار گرفت. پرسش‌نامه دیگری نیز جهت بررسی برخی از عوامل تکمیل شد.
یافته‌ها: شیوع چاقی در کودکان بدو ورود به دبستان‌های شهرستان مهریز بر اساس چهار مرجع CDC، WHO، IOTF و ایرانی به ترتیب برابر 6/2، 6/9، 3/8 و 6/9 درصد گزارش گردید. مقایسه شاخص‌ها نشان داد که گزارش‌های مراجع BMI در WHO و CDC و مرجع ایرانی شباهت معنی‌داری داشتند، اما در مقایسه مرجع IOTF و مرجع ایرانی، شباهت معنی‌داری یافت نشد.
نتیجه‌گیری: شیوع چاقی در کودکان بدو ورود به دبستان‌های شهرستان مهریز بر اساس مراجع ایرانی و WHO با هم برابر بود و مراجع دیگر شیوع چاقی را به میزان‌های متفاوتی برآورد کردند. از آن‌جا که چاقی ارتباطی بسیار پیچیده‌ای با عوامل محیطی، ژنتیکی، فرهنگی و سبک زندگی دارد، پیشنهاد می‌شود هر کشوری بر اساس مرجع BMI همان کشور و یا از مرجع WHO جهت تعیین چاقی استفاده نماید.
روش کار: در این مطالعه که به صورت مقطعی و توصیفی- تحلیلی انجام گرفت، 1209 دانش‌آموز بدو ورود به دبستان وارد تحقیق شدند. جنسیت، وزن و قد دانش‌آموزان ثبت و سپس BMI آن‌ها به روش تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم به مجذور قد بر حسب مترمربع محاسبه گردید. تعیین چاقی به عنوان صدک بالاتر از 95 به استناد چهار مرجع ایرانی، WHO، CDC و IOTF مورد بررسی قرار گرفت. پرسش‌نامه دیگری نیز جهت بررسی برخی از عوامل تکمیل شد.
یافته‌ها: شیوع چاقی در کودکان بدو ورود به دبستان‌های شهرستان مهریز بر اساس چهار مرجع CDC، WHO، IOTF و ایرانی به ترتیب برابر 6/2، 6/9، 3/8 و 6/9 درصد گزارش گردید. مقایسه شاخص‌ها نشان داد که گزارش‌های مراجع BMI در WHO و CDC و مرجع ایرانی شباهت معنی‌داری داشتند، اما در مقایسه مرجع IOTF و مرجع ایرانی، شباهت معنی‌داری یافت نشد.
نتیجه‌گیری: شیوع چاقی در کودکان بدو ورود به دبستان‌های شهرستان مهریز بر اساس مراجع ایرانی و WHO با هم برابر بود و مراجع دیگر شیوع چاقی را به میزان‌های متفاوتی برآورد کردند. از آن‌جا که چاقی ارتباطی بسیار پیچیده‌ای با عوامل محیطی، ژنتیکی، فرهنگی و سبک زندگی دارد، پیشنهاد می‌شود هر کشوری بر اساس مرجع BMI همان کشور و یا از مرجع WHO جهت تعیین چاقی استفاده نماید.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1400/11/2 | پذیرش: 1400/11/10 | انتشار: 1400/11/10
دریافت: 1400/11/2 | پذیرش: 1400/11/10 | انتشار: 1400/11/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |