دوره 18، شماره 3 - ( 7-1401 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 215-207 |
برگشت به فهرست نسخه ها
زیبا محمدی1 
، ساحل داردرفشی2 ، محبوبه اخلاقی3 ، زینب مکوندی 4
، ساحل داردرفشی2 ، محبوبه اخلاقی3 ، زینب مکوندی 4
1- مربی، گروه پرستاری، دانشکده علوم پزشکی اسدآباد، اسدآباد، ایران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- دانشجوی دکتری تخصصی، کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- استادیار، گروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی اسدآباد، اسدآباد، ایران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- دانشجوی دکتری تخصصی، کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- استادیار، گروه بهداشت عمومی، دانشکده علوم پزشکی اسدآباد، اسدآباد، ایران
چکیده: (1155 مشاهده)
مقدمه: آگاهی از اصول اخلاقی و داشتن حساسیت اخلاقی، از جمله ارکان مراقبت پرستاری با کیفیت از بیماران به شمار می‌رود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی میزان آگاهی و حساسیت اخلاقی دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان بود.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 134 دانشجوی رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان و با روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی با تخصیص متناسب انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه سه بخشی اطلاعات دموگرافیک، آگاهی از اخلاق در حرفه پرستاری و پرسش‌نامه استاندارد حساسیت اخلاقی جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t، ANOVA، Mann-Whitney و Kruskal–Wallis در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بیشترین تعداد دانشجویان دارای سطح آگاهی (2/64 درصد) و حساسیت اخلاقی (3/81 درصد) متوسط بودند. میزان آگاهی اخلاقی بر حسب متغیرهای ترم تحصیلی و علاقمندی به رشته و میزان حساسیت اخلاقی بر حسب متغیرهای سن، مقطع تحصیلی و ترم تحصیلی تفاوت معنی‌داری داشت (05/0 > P). همچنین، بین آگاهی اخلاقی و حساسیت اخلاقی در دانشجویان همبستگی معنی‌داری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به حد متوسط آگاهی و حساسیت اخلاقی دانشجویان و عدم وجود همبستگی معنی‌دار بین این دو متغیر، می‌توان از طریق تلاش در جهت طراحی مدل‌هایی جهت اجرای اخلاق پرستاری در بالین و گنجاندن بیشتر مباحث اخلاق حرفه‌ای در کتب تخصصی رشته پرستاری در زمان تحصیل، در زمینه بهبود و ارتقای مباحث اخلاقی در پرستاری تلاش نمود.
روش‌ها: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 134 دانشجوی رشته پرستاری دانشگاه علوم پزشکی همدان و با روش نمونه‌گیری طبقه‌بندی با تخصیص متناسب انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه سه بخشی اطلاعات دموگرافیک، آگاهی از اخلاق در حرفه پرستاری و پرسش‌نامه استاندارد حساسیت اخلاقی جمع‌آوری گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t، ANOVA، Mann-Whitney و Kruskal–Wallis در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: بیشترین تعداد دانشجویان دارای سطح آگاهی (2/64 درصد) و حساسیت اخلاقی (3/81 درصد) متوسط بودند. میزان آگاهی اخلاقی بر حسب متغیرهای ترم تحصیلی و علاقمندی به رشته و میزان حساسیت اخلاقی بر حسب متغیرهای سن، مقطع تحصیلی و ترم تحصیلی تفاوت معنی‌داری داشت (05/0 > P). همچنین، بین آگاهی اخلاقی و حساسیت اخلاقی در دانشجویان همبستگی معنی‌داری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: با توجه به حد متوسط آگاهی و حساسیت اخلاقی دانشجویان و عدم وجود همبستگی معنی‌دار بین این دو متغیر، می‌توان از طریق تلاش در جهت طراحی مدل‌هایی جهت اجرای اخلاق پرستاری در بالین و گنجاندن بیشتر مباحث اخلاق حرفه‌ای در کتب تخصصی رشته پرستاری در زمان تحصیل، در زمینه بهبود و ارتقای مباحث اخلاقی در پرستاری تلاش نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1401/3/7 | پذیرش: 1401/5/25 | انتشار: 1401/7/15
دریافت: 1401/3/7 | پذیرش: 1401/5/25 | انتشار: 1401/7/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |