دوره 19، شماره 2 - ( 4-1402 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 133-126 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مهدی قلیان اول1 
، فاطمه محمدزاده2 ، محمد مطلبی3 ، زهره صادقی 4
، فاطمه محمدزاده2 ، محمد مطلبی3 ، زهره صادقی 4
1- دانشیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- استادیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- دانشیار، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
2- استادیار، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
3- دانشیار، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقای سلامت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران
چکیده: (423 مشاهده)
مقدمه: زایمان رخدادی کاملاً طبیعی است، اما در مواقع ضروری که جان مادر یا بچه در خطر باشد، عمل سزارین انجام می‌شود. به دلیل عدم آگاهی از عوارض سزارین، با افزایش تصاعدی آن مواجه هستیم. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه تأثیر آموزش بر اساس نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده با روش روتین بر قصد انتخاب روش زایمان در زنان مراجعه‌کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر مشهد انجام گردید.
روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی در عرصه بود که در سال 1400 بر روی 76 زن باردار انجام شد. افراد با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی دو مرحله‌ای انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه (مداخله و شاهد) قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافیک و باروری و پرسش‌نامه روا و پایا شده مرتبط با سازه نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده برای هر دو گروه در سه مرحله قبل، بلافاصله و یک ماه پس از مداخله جمع‌آوری شد. برنامه آموزشی برای گروه مداخله بر اساس نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده طی شش جلسه به افراد ارایه گردید و گروه شاهد نیز آموزش‌های روتین را دریافت نمودند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney، 2c، Fisher's exact و مدل Generalized estimation equations (GEE) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک و باروری همگن بودند. نتایج مدل GEE نشان داد که میانگین نمره متغیرهای آگاهی، نگرش، کنترل رفتاری درک شده، هنجار ذهنی و قصد رفتاری در زمان‌های بلافاصله و یک ماه پس از مداخله به طور معنی‌داری در گروه مداخله بیشتر از گروه شاهد بود (05/0 > P).
نتیجه‌گیری: مداخله به روش نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده، بر انتخاب روش زایمان طبیعی تأثیر دارد. بنابراین، توصیه می‌شود از این آموزش‌ها در کنار مراقبت‌های بارداری به منظور کاهش سزارین استفاده گردد.
روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی در عرصه بود که در سال 1400 بر روی 76 زن باردار انجام شد. افراد با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی دو مرحله‌ای انتخاب شدند و به روش تصادفی در دو گروه (مداخله و شاهد) قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه دموگرافیک و باروری و پرسش‌نامه روا و پایا شده مرتبط با سازه نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده برای هر دو گروه در سه مرحله قبل، بلافاصله و یک ماه پس از مداخله جمع‌آوری شد. برنامه آموزشی برای گروه مداخله بر اساس نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده طی شش جلسه به افراد ارایه گردید و گروه شاهد نیز آموزش‌های روتین را دریافت نمودند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های Kolmogorov-Smirnov، Mann-Whitney، 2c، Fisher's exact و مدل Generalized estimation equations (GEE) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک و باروری همگن بودند. نتایج مدل GEE نشان داد که میانگین نمره متغیرهای آگاهی، نگرش، کنترل رفتاری درک شده، هنجار ذهنی و قصد رفتاری در زمان‌های بلافاصله و یک ماه پس از مداخله به طور معنی‌داری در گروه مداخله بیشتر از گروه شاهد بود (05/0 > P).
نتیجه‌گیری: مداخله به روش نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده، بر انتخاب روش زایمان طبیعی تأثیر دارد. بنابراین، توصیه می‌شود از این آموزش‌ها در کنار مراقبت‌های بارداری به منظور کاهش سزارین استفاده گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1401/6/1 | پذیرش: 1401/9/16 | انتشار: 1402/4/15
دریافت: 1401/6/1 | پذیرش: 1401/9/16 | انتشار: 1402/4/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |