دوره 9، شماره 14 - ( 11-1392 )
جلد 9 شماره 14 صفحات 25-1717 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sahar khanjani Veshki, Rashin Rajaee, Akrm Seddighi, Marzieh shahsiah, Mansureh Zarean. The effect of couple group training based on communicative therapy approach on increasing Qom women's marital adaptability. HSR 2014; 9 (14) :1717-25
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-562-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-562-fa.html
سحر خانجی وشکی ، راشین رجایی ، اکرم صدیقی ، مرضیه شاه سیاه ، منصوره زارعان . تأثیر آموزش گروهی زوجین براساس رویکرد ارتباط درمانی برافزایش سازگاری زناشویی زنان شهر قم. تحقیقات نظام سلامت. 1392; 9 (14) :1717-25
سحر خانجی وشکی 
1، راشین رجایی2 ، اکرم صدیقی1 ، مرضیه شاه سیاه3 ، منصوره زارعان4
1، راشین رجایی2 ، اکرم صدیقی1 ، مرضیه شاه سیاه3 ، منصوره زارعان4
1- کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- کارشناسی ارشد مشاوره شغلی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- کارشناس ارشد مشاوره خانواده، مرکز تحقیقات روانپزشکی و روان شناسی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
4- استادیار، پژوهشکده دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، قم، ایران
2- کارشناسی ارشد مشاوره شغلی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- کارشناس ارشد مشاوره خانواده، مرکز تحقیقات روانپزشکی و روان شناسی سلامت، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران
4- استادیار، پژوهشکده دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، قم، ایران
چکیده: (743 مشاهده)
مقدمه: ازدواج، یک نهاد اجتماعی است که پایه و اساس ارتباط انسانی را تشکیل می‌دهد. آن چه که در ازدواج مهم است سازگاری زناشویی و رضایت از ازدواج می‌باشد. سازگاری زناشویی وضعیتی است که در آن زن و شوهر در بیشتر مواقع، احساس ناشی از خوشبختی و رضایت از همدیگر دارند. سازگاری در ازدواج از طریق علاقه متقابل، مراقبت از یکدیگر، پذیرش، درک یکدیگر و ارضای نیازها ایجاد می‌شود. هدف این پژوهش تعیین میزان اثربخشی آموزش گروهی با استفاده از رویکرد ارتباط درمانی بر سازگاری زناشویی زنان شهر قم بوده است. روش‌ها: این پژوهش نیمه تجربی است و از روش پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه زنان خود مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده شهر قم در سال 90-91 بودند. روش نمونه‌گیری در این تحقیق از نوع نمونه‌گیری داوطلبانه است و60 نفر از زنان به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. در این پژوهش به منظور جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه ویژگی‌های دموگرافیک و مقیاس سازگاری زناشویی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی (کوواریانس) استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش در تحلیل کوواریانس نشان داد رویکرد ارتیاط درمانی بر ابعاد رضایت زناشویی(05/0 P<، 01/3=F) همبستگی دونفره (05/0P<، 26/13=F)، توافق دو نفری (05/0 P<، 62/2=F) و ابراز محبت (05/0 P<، 88/5=F) تاثیر معنی‌دار داشته است ولی در سازگاری زناشویی (05/0 P>، 04/2=F) تاثیرنداشته است. نتیجه گیری: با توجه به نقش و اهمیت ارتباطات در رابطه همسران، این رویکرد می تواند با برطرف کردن موانع باعث بهبود و ارتقاء سازگاری زناشویی شود. واژه‌های کلیدی: آموزش گروهی، ارتباط درمانی، سازگاری زناشویی، زنان
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1392/11/26 | انتشار: 1392/11/26
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1392/11/26 | انتشار: 1392/11/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
