دوره 9، شماره 5 - ( 5-1392 )                   جلد 9 شماره 5 صفحات 448-441 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استاد، گروه اپیدمیولوژی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات محیط کار، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، کرمان، ایران
چکیده:   (986 مشاهده)
خودکشی به معنای خاتمه بخشیدن به زندگی با قصد و اراده می‌باشد که بر اساس شواهد موجود، در کشورهای در حال توسعه رو به افزایش است. هدف از نگارش مقاله مروری حاضر، شناخت الگوهای موجود خودکشی در این قبیل کشورها و ارایه رهیافت‌های پیشگیرانه‌ مناسب می‌باشد. در سال 1391 موتور جستجوی Pubmed (http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed) با بررسی واژگان Suicide، Prevention و Developing countries در عنوان مقالات، مورد جستجو قرار گرفت. در مرحله بعد، با تغییر در شیوه جستجو و همچنین با بهره‌گیری از منابع مورد استفاده در مقالات به دست آمده، نهایت دقت به عمل آمد تا مرتبط‌ترین و به‌روزترین مقالات، مورد استفاده این مطالعه مروری قرار گیرند. بخش عمده‌ای از افزایش خودکشی در کشورهای در حال توسعه، در بین جوانان و به ویژه زنان جوان ازدواج کرده رخ می‌دهد. متأسفانه با وجود این افزایش، توجه لازم به این پدیده در کشورهای در حال توسعه صورت نمی‌پذیرد. از آن‌ جایی که الگوی رخداد خودکشی به شدت تابع شرایط فرهنگی هر جامعه‌ای می‌باشد، با شناخت دقیق موارد رخ داده، می‌توان نسبت به تهیه و تدوین برنامه‌های پیشگیری از خودکشی همت گماشت. بر این اساس، رهیافت‌های پیشگیری از خودکشی باید از رویکردی مبتنی بر جمعیت برخوردار باشد و هر سه سطح پیشگیری را در بر گیرد. واژه‌های کلیدی: خودکشی، الگو، کشورهای در حال توسعه، رهیافت‌های پیشگیری  
متن کامل [PDF 153 kb]   (337 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1392/5/24 | انتشار: 1392/5/24

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.