علیرضا براری، شیرین امینی، آسیه عباسی دلوئی، غزال دانه‌کار،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: فعالیت جسمی می‌تواند سبب کاهش نشانه‌های برخی از اختلالات روانی مانند افسردگی گردد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی دویدن و شنا کردن بر شاخص‌های ان-متیل دی‌آسپارتات (N-Methyl-D-aspartate یا NMDA)، فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (Brain-derived neurotrophic factor یا BDNF) و سروتونین در دختران جوان بود.روش‌ها: این تحقیق به صورت نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و همراه با گروه شاهد انجام شد. ۲۰ زن جوان (میانگین سن ۲۷/۳ ± ۲۰/۲۴ سال، میانگین قد ۰۵/۰ ± ۶۱/۱ متر و میانگین وزن ۶۹/۱۱ ± ۲۴/۵۶ کیلوگرم) به طور تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. برنامه تمرینی آزمودنی‌ها شامل هشت هفته (سه جلسه در هر هفته) ترکیب دویدن و شنا کردن بود. تمرین دویدن متشکل از ۱۰ دقیقه گرم کردن و ۲۵ دقیقه دویدن تداومی در محدوده ۶۰ تا ۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه و ۲۵ دقیقه شنا کردن بود. قبل و بعد از دوره تمرینی، سطوح پلاسمایی NMDA، BDNF و سروتونین اندازه‌گیری گردید. جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها، آزمون Kolmogorov-Smirnov و برای مقایسه بین گروهی نیز آزمون Repeated measures ANOVA مورد استفاده قرار گرفت.یافته‌ها: در گروه تجربی، افزایش معنی‌داری در میزان سروتونین، BDNF و NMDA مشاهده گردید. روند تغییرات درصد چربی بدن در گروه تجربی در مقایسه با گروه شاهد کاهش معنی‌داری را نشان داد. روند تغییرات وزن در گروه تجربی کاهش معنی‌داری داشت، اما در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: فعالیت ورزشی استقامتی منجر به افزایش سطوح سروتونین، NMDA، BDNF و کاهش وزن و درصد چربی بدنی و در نهایت، کاهش خطر ابتلا به افسردگی می‌گردد. همچنین، این احتمال وجود دارد که BDNF باعث تنظیم افزایشی عملکرد گیرنده‌های NMDA شود.
