جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای رضا رضایی

غلامرضا شریفی‌راد، لیلا آزادبخت، آوات فیضی، سیامک محبی، مهدی کارگر، علیرضا رضایی،
دوره ۷، شماره ۶ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده

مقدمه: بیماری دیابت از جمله بیماری‌های مزمن و به نسبت شایع در جهان است که ظرف ۲۰ سال گذشته تعداد مبتلایان به آن در دنیا هفت برابر شده است و در صورت تداوم روند فعلی، با افزایش سالانه ۷ میلیون نفر به جمعیت این بیماران، تا سال ۲۰۳۰، این تعداد به ۳۵۰ میلیون نفر می‌رسد. تا کنون عوامل غیر قابل تعدیل مختلفی در خودمراقبتی این بیماری جهت کنترل بیماری و پیشگیری از عوارض زودرس و دیررس آن بررسی شده است. این مطالعه سعی داشت نقش خودکارآمدی را به عنوان عاملی قابل تعدیل در خودمراقبتی بیماران دیابتی تبیین نماید.روش بررسی: این مطالعه، مروری (Narrative Review) بود. با استفاده از بانک‌های اطلاعاتی و موتورهای جستجوی علمی نظیر PubMed، ProQuest، SCOPUS و Elsevier و واژه‌های کلیدی «دیابت»، «خودمراقبتی» و «خودکارآمدی»، مقالات با طراحی‌های مقطعی، کوهورت، کارآزمایی بالینی و نیز مرور سیستماتیک انتخاب شدند. همچنین مقالات فارسی با استفاده از بانک‌های اطلاعاتی IRANMEDEX، MEDLIB و نیز جست‌وجو در سایت‌های مجلات علمی- پژوهشی داخلی انتخاب شدند. بازه زمانی مقالات مورد استفاده از سال ۱۹۹۰ تا پایان سال ۲۰۱۱ میلادی بود.نتایج: نه تنها شرایط خودمراقبتی در بیماران دیابتیک مطلوب نمی‌باشد، بلکه نتایج مطالعات بررسی شده حاکی از آن بود که وضعیت خودکارآمدی نیز در این بیماران پایین است. همچنین یافته‌های مطالعات بررسی شده نشان دادند که بین خودکارآمدی و خودمراقبتی در این بیماران همبستگی مثبتی وجود دارد، به طوری که این سازه می‌تواند قابلیت پیش‌بینی کنندگی رفتار مراقبت از خود را داشته باشد.نتیجه‌گیری: در روند کنترل بیماری دیابت، خودمراقبتی اهمیت فراوان دارد. خودکارآمدی به طور مستقیم از طریق انتظارات کارآمدی، موجب انگیزه برای رفتار ارتقا دهنده سلامتی می‌شود، همچنین به طور غیر مستقیم از طریق موانع درک شده و تعیین میزان تعهد یا ثبات قدم برای ادامه پیگیری نقشه عمل، انگیزه را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بنابراین در فرایند تغییر رفتار خودمراقبتی، ارتقای خودکارآمدی بسیار حایز اهمیت است.واژه‌های کلیدی: دیابت، خودمراقبتی، خودکارآمدی.
رضا درویشی چشمه سلطانی، رضا رضایی، حسن هاشمی، مهدی صفری،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۵ )
چکیده

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، تولید نانو ذرات اکسید روی و مقایسه فعالیت فتوکاتالیستی آن با نوع تجاری جهت اکسیداسیون فتوکاتالیستی رنگزای متیلن بلو در محیط آبی بود.روش‌ها: ابتدا نانو ذرات اکسید روی با استفاده از تیمار پراکسید هیدروژن تهیه شد و با استفاده از تثبیت حرارتی بر روی سطح شیشه تثبیت گردید. شیشه‌های آماده شده در داخل راکتور قرار گرفت. در نهایت، تجزیه فتوکاتالیستی متیلن بلو در این راکتور با متغیرهای مختلف بررسی شد.یافته‌ها: فرایند فتوکاتالیستی با کاتالیست تولید شده (۳۵/۹۶ درصد) در قیاس با کاتالیست تجاری (۸۷/۸۲ درصد) جهت حذف رنگزای متیلن بلو با غلظت ۵ میلی‌گرم بر لیتر در مدت زمان ۱۲۰ دقیقه راندمان بیشتری داشت. در ادامه، با استفاده از کاتالیست تولید شده، در فواصل ۲، ۵/۳ و ۵ سانتیمتر بین لامپ‌های فرابنفش و صفحات شیشه‌ای حاوی کاتالیست، میزان حذف رنگ به ترتیب ۳۵/۹۶، ۳۴/۶۳ و ۳۱/۴۵ درصد به دست آمد.نتیجه‌گیری: کاتالیست نانو ذرات اکسید روی تولید شده می‌تواند به عنوان یک کاتالیست مؤثر جهت فرایندهای فتوکاتالیستی به کار گرفته شود. 

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات نظام سلامت می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Health System Research

Designed & Developed by: Yektaweb