جستجو در مقالات منتشر شده


۴ نتیجه برای رضا قنبری

علی زنگی آبادی، رضا قنبری، رحیم عالی ده چناری، هرمز روستایی،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده

مقدمه: بهداشت مواد غذایی و محل‌های توزیع مواد غذایی دارای اهمیت فراوان می‌باشد. گردشگران به جایی سفر می‌کنند که از اعتماد، اطمینان و امنیت کافی برخوردار باشد. در این شرایط ارایه خدمات و امکانات مناسب نظیر محل‌های توزیع مواد غذایی با شرایط بهینه بهداشتی در افزایش انگیزه آن‌ها مؤثر است. هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت بهداشت محیطی رستوران‌ها و هتل‌های دارای سالن غذا‌خوری مرکز توریستی شهر اصفهان بود، که سالانه پذیرای مسافران فراوانی است. روش‌ها: این تحقیق به صورت توصیفی و نمونه‌گیری به صورت غیر احتمالی هدف‌دار انجام شد. اطلاعات بازرسی بهداشت محیطی از رستوران‌ها و هتل‌های دارای سالن غذا‌خوری مراکز بهداشتی و درمانی ۱۶ ملک و خواجو در طی سال‌های ۸۷ و ۸۸ جمع‌آوری و خلاصه گردید، سپس توسط نرم‌افزار ۱۵SPSS و ۲۰۰۷ Excel مورد آنالیز توصیفی و تحلیلی قرار گرفت. تصویر اصفهان با استفاده از نرم‌افزارهای Google earth و Corel draw تهیه شده، در نرم‌افزار ۰/۲ Arc view با توجه به اطلاعات بهداشت محیط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: مراکز بهداشتی و درمانی ۱۶ ملک و خواجو در مجموع دارای  ۲۶ واحد بودند، که ۱۷ مورد تحت پوشش مرکز ۱۶ ملک (۶۵ درصد کل واحدها) و ۹ مورد تحت پوشش مرکز خواجو (۳۵ درصد کل واحدها) قرار داشت. ۶۵ درصد این واحدها رستوران و ۳۵ درصد نیز هتل‌های دارای سالن غذاخوری بودند. میانگین تعداد بازدید از هر واحد در طی ۲ سال در کل منطقه و در مراکز ۱۶ ملک و خواجو به ترتیب برابر ۴۱/۱۱، ۰۷/۱۲ و ۲۵/۱۰ بازدید بود. این میانگین در سال اول و دوم به ترتیب برابر ۶ و ۳۲/۵ بازدید و برای رستوران و هتل‌ها به ترتیب برابر ۷۷/۱۱ و ۸۹/۱۰ بازدید به دست آمد. نتیجه‌گیری: وضعیت بهداشت محیط در سال ۸۷ و همچنین در منطقه خواجو و در هتل‌ها به ترتیب از وضعیت بهداشت محیط در سال ۸۸، منطقه ۱۶ ملک و رستوران‌ها بهتر بود. وضعیت بهداشت محیط در دو واحد معادل ۹ درصد در سطح یک (خوب)، ۱۰ واحد معادل ۴۵ درصد در سطح دو (خوب)، ۸ واحد معادل ۳۶ درصد در سطح سه (متوسط) و ۲ واحد معادل ۹ درصد در سطح چهار (ضعیف) قرار داشتند. واژه‌های کلیدی: رستوران، هتل دارای سالن غذاخوری، GIS، بهداشت محیط.
سعید صالحی، عماد دهقانی‌فرد، رضا قنبری، احمد عامری، احمد جنیدی جعفری، مهدی فرزادکیا، رامین نبی‌زاده، محمدمهدی بانشی،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده

مقدمه: کیفیت کمپوست تولیدی، یکی از پارامترهای مهم و تأثیرگذار در کیفیت و فروش کمپوست بوده، مواد خارجی موجود در کمپوست اهمیت ویژه‌ای دارند. در این مطالعه، کیفیت مواد خارجی موجود در کمپوست تولیدی کارخانه‌های خمین و تهران مطالعه شد. روش‌ها: این مطالعه به مدت ۹ ماه بر روی کمپوست تولیدی در کارخانه‌های کمپوست خمین و تهران، با نمونه‌برداری مرکب تعداد ۱۰ نمونه از کمپوست تولیدی برداشته شد و مواد خارجی آن از قبیل شیشه، پلاستیک، فلز، مواد خارجی و سنگریزه مورد آنالیز قرار گرفت و از آزمون t برای مقایسه میانگین داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: میانگین درصد شیشه، پلاستیک، فلز، مواد خارجی و سنگریزه در کمپوست تولیدی تهران ۶۲/۰، ۲۲/۰، ۰، ۸۴/۰ و ۲۴/۲ درصد به دست آمد. در کمپوست خمین به ترتیب ۱۷/۱، ۱۷/۰، ۰۲/۰، ۳۶/۱ و ۶۱/۳ بود، که در محدوده استانداردهای مورد نظر می‌باشد. همچنین با توجه به آزمون آماری اختلاف معنی‌داری بین میانگین پلاستیک نمونه‌های کمپوست خمین و تهران مشاهده نشد، ولی میانگین سایر اجزاء اختلاف معنی‌دار با هم داشت (۰۰۰۱/۰ < P). نتیجه‌گیری: به طور کلی، کمپوست تولیدی کارخانه‌های تهران و خمین، مشکل خاصی از لحاظ مواد خارجی نداشت و در محدوده اکثر استانداردها قرار داشت. با این حال، چون مقدار مواد خارجی کمپوست حتی در مقادیر کم نیز موجب عدم ترغیب کشاورزان به خرید کمپوست می‌شود، با کاهش مواد خارجی توسط برنامه‌های تفکیک از مبدأ و ممانعت پسماند مخلوط به کارخانه کمپوست، باعث بهبود کیفیت و ورود آن به بازار مصرف خواهد بود. واژه‌های کلیدی: پسماند، کمپوست، مواد خارجی، کارخانه کپوست تهران، کارخانه کپوست خمین.
علی زنگی آبادی، رحیم عالی، آرزو زارعی، رضا قنبری،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده

مقدمه: استخرهای شنا به دلیل استفاده مداوم و همچنین شرایط بهداشتی متفاوت افراد استفاده‌کننده ممکن است مکانی مناسبی برای انتقال انواع بیماری‌ها باشد. این موضوع از نگرانی‌های مهمی است که همیشه از نقطه نظر بهداشتی مطرح بوده است. روش‌ها: در این تحقیق توصیفی، نمونه‌گیری به صورت غیراحتمالی هدف‌دار انجام شد. مرکز بهداشتی و درمانی شماره یک اصفهان با ۱۹ مرکز بهداشتی و درمانی و ۴۱۶۸۳۲ نفر جمعیت، در مجموع ۱۹ استخر را تحت پوشش دارد. با بررسی‌های انجام شده، ۱۶ استخر مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات لازم به صورت میدانی و همچنین با استفاده از اطلاعات مستند شده در مرکز بهداشتی و درمانی فراهم شدند. یافته‌ها: استخرهای مورد بررسی ۵۰ درصد دولتی و ۵۰ درصد به صورت خصوصی بودند. استخرهای مورد بررسی ۶۳ درصد سر پوشیده و ۳۷ درصد رو باز بودند. از مجموع ۱۶ استخر، ۶۳ درصد دارای سیستم تصفیه می‌باشند و ۳۷ درصد سیستم تصفیه آب ندارند. توزیع مکانی استخرها در محدوده مورد مطالعه توزیع مناسبی نیست و از مجموع ۱۹ مرکز بهداشتی و درمانی، ۹ مرکز استخری در محدوده آن‌ها وجود ندارد در حالی‌که این ۹ مرکز، وسعتی بیش از ۵۰ درصد و جمعیتی معادل ۲۰۶۷۴۳ نفر را دارا می‌باشند. یک از استخرها استاندارد لازم از نظر رعایت فاصله از بزرگراه را نداشت. نتیجه‌گیری: بررسی کامل در مورد شرایط بهداشتی و فضائی استخرها و برآورد تعداد استخر مورد نیاز مبتنی بر افراد، در محدوده مرکز بهداشتی شماره یک اصفهان ضروری می‌باشد. همچنین تهیه بانک اطلاعاتی کامل با استفاده از نرم افزار GIS که بتواند در اختیار محققین قرار گیرد، مورد نیاز است. واژه‌های کلیدی: استخرهای شنا، کلر باقیمانده، کلیفرم، تراکم جمعیت، GIS
علیرضا مصداقی نیا، فروغ واعظی، عماد دهقانی فرد، امیرحسین محوی، کاظم ندافی، محمود علی محمدی، رضا قنبری،
دوره ۶، شماره ۵ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده

مقدمه: سیستم‌های بدون تماس پرتوتابی فرابنفش متداول، با وجود سادگی و ارزان بودن، کارایی کمی در گندزدایی آب دارند. هدف این مطالعه، بررسی امکان افزایش کارایی این سیستم‌ها با ایجاد اصلاحاتی در آن جهت افزایش میزان تماس آب با پرتوی فرابنفش و در نتیجه گندزدایی مؤثر می‌باشد. روش‌ها: در این مطالعه دو مدل ارتقا یافته با مدل متداول پرتوتابی بدون تماس فرابنفش مقایسه شد. مدل آبشاری بر اساس پرتودهی لایه‌های آبشاری آب در دو طرف لامپ بود که در نتیجه از تمام پرتوی منتشره از لامپ فرابنفش استفاده شد. در مدل پلکانی نیز لامپ در بالای پله‌های فلزی براق قرار گرفت. نتایج حاصل از گندزدایی آب در دو دبی ۲/۰ و ۴/۰ لیتر در ثانیه در این دو مدل، در شرایط مشابه با مدل متداول مقایسه شد. کارایی گندزدایی در این مطالعه، توسط حذف کلیفرم‌های مدفوعی موجود در آب اندازه‌گیری شد که در کدورت‌های NTU ۵/۰، ۱۰، ۲۰ بررسی شدند. یافته‌ها: راندمان گندزدایی در کدورت آب NTU ۵/۰، در مدل آبشاری با ۶۵/۳ لگاریتم کاهش کلیفرم‌های مدفوعی بیشتر از مدل متداول با ۹۳/۲ لگاریتم کاهش بود (۰۵/۰ > P ). همچنین این مدل برای گندزدایی آب‌های با کدورت تا NTU ۲۰ نیز مناسب بود. با این وجود مدل پلکانی کارایی کمتری نسبت به مدل متداول داشت. نتیجه‌گیری: میزان راندمان گندزدایی در مدل آبشاری در مقایسه با مدل متداول در مقادیر بالاتر جریان آب و کدورت بیشتر، کاهش چندانی نیافت. بنابراین، استفاده از این مدل در مقیاس‌های بزرگتر و برای تصفیه‌خانه‌های کوچک آب توصیه می‌شود.   واژه‌های کلیدی: پرتو فرابنفش، گندزدایی آب آشامیدنی، مدل‌های بدون تماس پرتو تابی آب، مدل آبشاری، مدل پلکانی

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات نظام سلامت می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Health System Research

Designed & Developed by: Yektaweb