محمد حسین باقیانی مقدم، سعیده نوروزی، محمدعلی مروتی، علی نوروزی،
دوره ۹، شماره ۱۴ - ( ۱۱-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: برنامه فرزندپروری مثبت بارویکرد فرآیند عمل بهداشتی برای والدین کودکانی که در معرض ابتلا به اختلالات رفتاری و عاطفی قرار گرفته‌اند به کار می‌رود و هدف این پژوهش بررسی کاربرد رویکرد فرآیند عمل بهداشتی در ارتقای مهارت‌های فرزندپروری مادران بود. روش‌ها: این پژوهش بر روی مادران واجد فرزند ۳ الی ۸ سال انجام شد. حجم نمونه ۱۲۰ نفر تخمین زده شد. روش نمونه‌گیری به صورت خوشه‌ای چند مرحله‌ای تصادفی بود. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه طراحی شده بر اساس سازه‌های مدل رویکرد فرآیند عمل بهداشتی و آزمون آسکی بود. روایی محتوی و صوری پرسشنامه و چک لیست‌ها توسط پانل خبرگان تایید شد و روایی ساختاری هم با تحلیل عاملی تاییدی به دست آمد. پایایی ابزارهای اندازه‌گیری نیز توسط آلفا کرونباخ به دست آمد. اطلاعات جمع‌آوری شده با نرم‌افزار آماری SPSSIBM نسخه ۲۱تحلیل گردید. یافته‌ها: آزمون کای دو نشان داد که بین دو گروه مداخله و غیر مداخله از نظر میانگین رفتار مهارت‌های فرزندپروری قبل و بعد از مداخله، اختلاف معنی‌دار آماری وجود دارد. با آزمون تی مستقل مشخص شد که بعد از مداخله آموزشی، میانگین نمره سازه‌های پرسشنامه در هر دو گروه اختلاف معنی‌داری داشت و نتایج آنالیز رگرسیون و رگرسیون لوجستیک نشان داد که سازه‌های مدل تبیین کننده ۹/۷۱-۱/۵۳ ٪ واریانس انجام مهارت‌های فرزندپروری بودند و مدل برازش خوبی را نشان داد. نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش چنین استنباط می‌شود که مداخله آموزشی‌ای که در چارچوب مدل رویکرد فرآیند عمل بهداشتی و بر اساس سازه‌های این مدل طراحی شده بود، تاثیر مثبتی در ارتقای مهارت‌های فرزندپروری مادران داشته و عملکرد آنها را به طور چشمگیری افزایش داده است. لذا شایسته است از این مدل در برنامه‌ریزی‌های آموزشی مربوط به آموزش خانواده خصوصا مهارت‌های فرزندپروری بهره گرفته شود. واژه‌های کلیدی: رویکرد فرآیند عمل بهداشتی، مهارت‌های فرزندپروری، مادران
