جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای عبدالمطلب صید محمدی

قربان عسگری، عبدالمطلب صید محمدی، افشین ابراهیمی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده

مقدمه: در سال‌های اخیر استفاده از گندزداهای مختلف و کنترل ترکیبات آلی طبیعی، دو روشی هستند که عموماً در تصفیه آب برای کاهش تشکیل محصولات جانبی کلرزنی به کار برده می‌شوند. ازن‌زنی کاتالیزوری، یک روش جدید برای افزایش راندمان فرایند ازن‌زنی متداول می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی امکان‌سنجی استفاده از پامیس به عنوان کاتالیزور در فرایند ازن‌زنی جهت حذف اسید هیومیک از محلول‌های آبی، صورت گرفت. روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه تجربی می‌باشد که در آزمایشگاه شیمی آب و فاضلاب دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شد. جهت تعیین ساختار ملکولی و ترکیب شیمیایی پامیس، از تکنیک پراکنش پرتو ایکس (XRF) و XRD استفاده شد. آزمایش‌های ازن‌زنی کاتالیزوری در راکتور نیمه منقطع انجام شد و غلظت ازن به روش یدومتری تعیین گردید. تغییرات غلظت اسید هیومیک در نمونه‌ها با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج ۲۵۴ نانومتر تعیین شد. تأثیر پارامترهای مختلف از قبیلpH ، زمان تماس، دوز پامیس و ترت بوتیل الکل در فرایند حذف اسید هیومیک بررسی شد و نتایج به دست آمده با نرم‌افزار اکسل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: استفاده از پامیس به عنوان کاتالیزور، سرعت تجزیه اسید هیومیک را تا ۸ برابر افزایش می‌دهد و با افزایش pH از ۴ تا ۱۲ و دوز کاتالیزور از ۲۵/۰ تا ۱۰ گرم، راندمان حذف افزایش می‌یابد. فرایند کاتالیزوری در مقایسه با فرایند ازن‌زنی متداول، اسید هیومیک را در زمان کمتری (۱۰ دقیقه) با راندمان قابل توجهی (۹۰ درصد) حذف می‌کند. علاوه بر آن، نتایج به دست آمده نشان می‌دهند تأثیر عوامل مداخله‌کننده درفرایند ازن‌زنی کاتالیزوری در مقایسه با فرایند ازن‌زنی متداول قابل توجه نیست. نتیجه‌گیری: به دلیل هزینه کم، دسترسی آسان به مواد اولیه و عملکرد قابل توجه پامیس به عنوان کاتالیزور، این سنگ می‌تواند به عنوان کاتالیزور در فرایند ازن‌زنی متداول برای حذف آلاینده‌های آلی به کار برده شود.   واژه‌های کلیدی: ازن‌زنی کاتالیزوری، اسید هیومیک، پامیس، ازن‌زنی متداول
عبدالمطلب صید محمدی، قربان عسگری، افشین ابراهیمی، زهرا شریفی، حسین موحدیان عطار،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده

مقدمه: ۴- کلروفنل یکی از آلاینده‌های رایج در فاضلاب تولیدی از صنایع شیمیایی و پتروشیمی است. این ماده به دلیل حضور کلر و حلقه بنزنی در آن، در برابر تجزیه بیولوژیکی مقاوم است. روش‌های متعددی جهت حذف این آلاینده در محیط، مورد استفاده قرار گرفته است که در این میان روش‌های اکسیداسیون پیشرفته دارای قابلیت بیشتری می‌باشند. روش‌ها: در این مطالعه امکان حذف این آلاینده با استفاده از یک دستگاه مایکروویو خانگی اصلاح‌شده به تنهایی و همراه با افزودن ماده اکسید‌کننده (پراکسید هیدروژن)، مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تأثیر pH، زمان تماس، قدرت امواج مایکروویو و غلظت اولیه ماده آلی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: کارایی حذف این ماده شیمیایی به غلظت پراکسید هیدروژن بستگی دارد به طوری که غلظت بهینه ماده اکسیدکننده ۱/۰ مولار می‌باشد و با افزایش آن از مقدار بهینه میزان حذف کاهش می‌یابد. نتایج این مطالعه در خصوص تأثیر pH نشان می‌دهند که در ۵/۱۰pH =  حداکثر کارایی حذف حاصل می‌شود. همچنین میزان تجزیه این ماده به شدت به غلظت اولیه آن بستگی دارد. توان مایکروویو عامل مهمی در حذف این آلاینده می‌باشد و با افزایش انرژی خروجی، میزان حذف افزایش می‌یابد. مقدار انرژی الکتریکی مورد استفاده در این روش ۱۷۴۶۰ کیلووات ساعت به ازای هر کیلوگرم ماده آلی تجزیه شده می‌باشد. نتیجه‌گیری: بررسی نتایج این مطالعه در خصوص حذف ۴- کلروفنل با مایکروویو اصلاح‌شده حاکی از بالا بودن راندمان حذف این ماده آلی با استفاده از مایکروویو در محیط قلیایی و امواج بالای اشعه مایکروویو می‌باشد. با این حال مصرف برق بالا توسط این روش می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.   واژه‌های کلیدی: فاضلاب صنایع پتروشیمی، مایکروویو، اکسیداسیون پیشرفته، ۴- کلروفنل، رادیکال هیدروکسیل
عبدالمطلب صید محمدی، قربان عسکری، سمیه اکبری، امیر شعبانلو، قدرت الله روشنایی، حلیمه الماسی،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۴ )
چکیده

مقدمه: رنگزاهای مصنوعی از جمله آلاینده‌های زیست محیطی هستند که مصرف آن‌ها روز به روز در حال افزایش است. در این پژوهش تصفیه‌پذیری پساب‌های آلوده به رنگ راکتیو بلک ۵ به روش انعقاد الکتریکی و انعقاد الکتریکی- شناورسازی در یک راکتور در مقیاس آزمایشگاهی با استفاده از الکترود آلومینیوم مورد مطالعه قرار گرفت.روش‌ها: در این مطالعه، یک راکتور الکتروکواگولاسیون مجهز به سیستم شناورسازی با هوای محلول در مقیاس آزمایشگاهی با حجم تقریبی ۱ لیتر مجهز به ۴ الکترود از جنس آلومینیوم با ابعاد ۲۰۰*۲۰*۲ میلی متر مورد استفاده قرار گرفت. تأثیر پارامترهای بهره‌برداری نظیر pH محیط، شدت دانسیته جریان، زمان تماس، غلظت اولیه رنگ و شناورسازی مورد بررسی قرار گرفتیافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین کارایی فرایند انعقاد الکتریکی در حذف رنگ به میزان ۸۱% در محیط خنثی از نظر pH، دانسیته جریان mA/cm۲۷۱/۱۲ و غلظت رنگ mg/L ۱۰۰ حاصل شد. نتایج دیگر این مطالعه حاکی از تأثیرگذاری بیشتر فرایند توام انعقاد الکتریکی شناورسازی در مقایسه با فرایند انعقاد الکتریکی در حذف رنگ در شرایط بهینه بهره‌برداری بود..نتیجه‌گیری: : فرآیند انعقاد الکتریکی و انعقاد الکتریکی- شناورسازی با کاربرد الکترودهای آلومینیوم می‌تواند فرایندی امیدوارکننده برای حذف رنگ باشد. واژه‌های کلیدی: انعقاد الکتریکی، شناورسازی، حذف، رنگ راکتیو بلک ۵، الکترود آلومینیوم

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات نظام سلامت می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Journal of Health System Research

Designed & Developed by: Yektaweb