۲ نتیجه برای غلامعلی قاسمی
راضیه کریمیان، نادر رهنما، احسان اله حبیبی، غلامعلی قاسمی، مریم کریمیان،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۱۲-۱۳۸۹ )
چکیده
مقدمه: اختلال های عضلانی – اسکلتی مرتبط با کار عمده ترین عامل از دست رفتن کار، افزایش هزینه ها و آسیب های انسانی نیروی کار به شمار می رود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی شیوع اختلال های عضلانی – اسکلتی مرتبط با کار پرستاران بیمارستان الزهرا و تاثیر ۸ هفته تمرین های اصلاحی منتخب و مداخله های ارگونومی بر آن ها بود.
روش ها: از پرسش نامه نوردیک برای مطالعه شیوع اختلال های عضلانی – اسکلتی مرتبط با کار استفاده شد و همچنین برای ارزیابی سطوح مواجهه با خطر اختلال های عضلانی – اسکلتی در ۶ وظیفه کاری پرستاران عکس برداری و از روش ارزیابی سریع ریسک فاکتور (QEC) استفاده شد. پرسش نامه نوردیک در بین ۲۱۶ نفر از پرستاران توزیع گردید. تعداد ۲۹ نفر از پرستاران که دارای اختلال های عضلانی- اسکلتی بودند، شناسایی شدند و به مدت ۸ هفته در برنامه تمرین های اصلاحی و مداخلات ارگونومیک شرکت کردند..
یافته ها: میزان شیوع اختلال های عضلانی اسکلتی در ناحیه کمر ۴/۶۴ درصد، زانو ۴/۵۱ درصد، گردن ۶/۴۸ درصد، شانه ۵/۴۳ درصد و مچ دست ۷/۴۰ درصد، نواحی پشت ۶/۲۹ درصد، پا و قوزک پا ۲۹ درصد، باسن – ران ۵/۲۴ درصد و آرنج ۳/۱۵ درصد بود. بر اساس امتیاز QEC ، جا به جا کردن بیمار، بالاترین امتیاز را در میان وظایف به خود اختصاص داد (بیش از ۷۰%). به دنبال ۸ هفته تمرین های اصلاحی و مداخله های ارگونومی میزان اختلال های کمر، شانه، گردن و مچ دست بهبودی معنی داری را نشان دادند (P< ۰/۰۵).
نتیجه گیری: میزان شیوع اختلال های عضلانی – اسکلتی در پرستاران مورد مطالعه به طور نسبی بالا بود. بالا بودن سطح ریسک خطر نشانه آسیب زا بودن شرایط و محیط کار در بیمارستان است. اصلاح تکنیک جا به جا کردن بیماران و بهبود شرایط بلند کردن بیماران توصیه می شود.
واژه های کلیدی: اختلال های عضلانی – اسکلتی مرتبط با کار، QEC، ارگونومی شغلی، تمرین های اصلاحی
اعظم جان بزرگی، نادر رهنما، غلامعلی قاسمی، محمداسماعیل افضل‌پور، سعید ایل بیگی، راضیه کریمیان،
دوره ۹، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: اختلالات عضلانی- اسکلتی مرتبط با کار به عنوان یکی از مشکلات سلامتی عمومی در سراسر دنیا و علت اصلی ناتوانایی‌ها به شمار می‌رود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی شیوع اختلالات عضلانی- اسکلتی مرتبط با کار معلمان شهر اصفهان و تأثیر ۸ هفته تمرینات اصلاحی منتخب و مداخلات ارگونومی بر آن‌ها بود. روش‌ها: برای این امر از پرسش‌نامه Nordic و روش ارزیابی سریع ریسک فاکتور Quick exposure check (QEC) استفاده شد. نتایج با استفاده از روش آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین نواحی مختلف بدن در خصوص اختلالات عضلانی- اسکلتی مشاهده شد (۰۵/۰ > P). در نواحی کمر (۲/۶۲ درصد)، گردن (۴/۴۷)، شانه (۲/۴۵ درصد)، زانو (۲/۴۲ درصد) و پا/قوزک پا (۸/۳۷ درصد) بیشتر بود. مچ/دست (۱/۳۶ درصد)، باسن- ران (۵/۲۳ درصد)، نواحی پشت (۹/۱۳ درصد) و آرنج (۳/۴ درصد) در مراحل بعدی قرار گرفتند. بر اساس نتایج QEC، ۷۵ درصد از وظایف مورد مطالعه معلمان در سطح ریسک خطر بالا قرار داشت. همچنین امتیاز QEC نشان داد که نوشتن و تدریس روی تابلوی کلاس بالاترین امتیاز را در میان وظایف به خود اختصاص داد (۶۳/۵۷ درصد). به عبارت دیگر از نظر سطح ریسک در سطح بالایی قرار داشت و از نظر ارزیابی، اقدام‌های اصلاحی می‌بایست اعمال شود. به دنبال ۸ هفته تمرینات اصلاحی و مداخلات ارگونومی میزان اختلالات کمر، شانه، گردن و دست/مچ بهبودی معنی‌داری مشاهده شد (۰۵/۰ > P)، به طوری که در نواحی گردن (۷۰ درصد)، کمر (۶/۶۶ درصد)، شانه (۵/۳۳ درصد) و مچ دست (۵۰ درصد) معلمان کاهش قابل توجهی در درد مشاهده شد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که میزان شیوع اختلالات عضلانی- اسکلتی در معلمان مورد مطالعه به نسبت بالا بود. علاوه بر آن بالا بودن سطح ریسک خطر نشانه آسیب‌زا بودن شرایط و محیط کار در مدارس بود. اقدامات اصلاحی اعمال شده در معلمان موجب کاهش اختلالات عضلانی- اسکلتی شد. از این رو اصلاح وضعیت پوسچر در تکنیک تدریس روی تابلوی کلاس توصیه می‌گردد. واژه‌های کلیدی: QEC، ارگونومی شغلی، تمرینات اصلاحی، معلمان
