کامبیز دیبا، مریم شاهپلنگی، فهیم امینی، علی احمد آقاپور، حسن خرسندی،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
مقدمه: بیمارستان‌ها با توجه به پتانسیل بالای دانسیته میکروبی و سطح پایین ایمنی تعدادی از بیماران می‌توانند به‌عنوان یکی از مستعدترین مکان‌ها برای شیوع عفونت‌های مرتبط با بیوآئروسل‌ها باشند. در این راستا، بررسی نوع و تراکم بیوآئروسل‌های قارچی، پایش ادواری و کنترل مستمر در بیمارستان‌ها می‌تواند نقش مؤثری در کنترل عفونت‌های بیمارستانی داشته باشد. بر این اساس، مطالعه حاضر با هدف بررسی نوع و تراکم بیوآئروسل‌های قارچی در هوای بخش‌های مختلف سه بیمارستان آموزشی- درمانی انجام شد. روش‌‌ها: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، ۲۷۲ نمونه از بخش‌های منتخب با تأکید بر بخش‌های ویژه سه بیمارستان آموزشی- درمانی از زمستان سال ۱۳۹۴ تا بهار سال ۱۳۹۵ با استفاده از نمونه‌بردار Quick Take ۳۰ بر مبنای روش استاندارد۰۸۰۰ NIOSH (National Institute for Occupational Safety and Health) و نمونه‌برداری تک‌مرحله‌ای Anderson تهیه شدند و پس از تشخیص با استفاده از روش‌های استاندارد، بررسی گردیدند. یافته‌ها: میانگین تراکم قارچ‌ها در هوای بیمارستان‌های H۱، H۲ و H۳ به‌ترتیب ۹۶، ۶۵ و ۴۴ کلنی در هر متر مکعب از هوا بود. بر این اساس، کیفیت هوای بخش‌های مختلف هر سه بیمارستان از نظر حضور بیوآئروسل‌های قارچی مطابق با استاندارد EU GMP (European :union: Good Manufacturing Practice) در سطح آلودگی متوسط قرار داشت. همچنین، بین تراکم قارچ‌ها در هوای داخل و تعداد افراد حاضر در نقاط مختلف بیمارستان‌هایH۱ و H۳ همبستگی قوی مشاهده گردید. با استناد به یافته‌های تشخیصی، پنی‌سیلیوم، آسپرژیلوس، کلادسپوریوم و آلترناریا از گونه‌های غالب در بیمارستان‌های مورد مطالعه بودند. نتیجه‌گیری: پایش ادواری و کنترل مستمر هوای بیمارستان‌ها از نظر آلودگی به بیوآئروسل‌های قارچی از طریق تشکیل کمیته‌های فعال کنترل عفونت و بهداشت محیط می‌بایست در اولویت کارهای مدیریت بیمارستانی قرار گیرد.
