احساناله حبیبی، مهدی آقانسب، زهرا اردودری، مهدی محمدزاده، اسماعیل فرخی، بهرام کوهنورد، امیر محمدی فرد،
دوره ۱۲، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۵ )
چکیده
مقدمه: اختلالات اسکلتی- عضلانی از مشکلات بهداشتی مهم در پرستاران است. از جمله دلایل مهم در کارکنان پرستاری وظایف جابجایی بیمار میباشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی خطر ابتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی در بخشهای بیمارستانی با استفاده از شاخص MAPO (Movement and assistance of hospital patient) بود.روشها: این مطالعه به صورت توصیفی و مقطعی در بین ۲۰۰ نفر از پرسنل پرستار شاغل در ۳۰ بخش، ۵ بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. دادهها با استفاده از پرسشنامههای ویژگیهای دموگرافیک، Nordic و چکلیست شاخص MAPO جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و Excel انجام شد.یافتهها: میانگین ساعات کار در روز برای هر دو گروه مرد و زن ۴۶/۰ ± ۳۱/۷ ساعت بود. بر اساس یافتهها، بین جنس، سن، سابقه کاری، شغل، BMI (Body mass index) و ورزش کردن با اختلالات مربوط به اندامها از لحاظ آماری رابطه معنیداری وجود داشت (۰۵/۰ > P). در شاخص MAPO، ۱/۲۱ درصد از افراد مورد بررسی در ناحیه ۱ یا ریسک خطر قابل اغماض یا چشمپوشی، ۶/۵۲ درصد در ناحیه ۲ یا برنامههای مداخلهای میان مدت و بلند مدت و در نهایت، ۳/۲۶ درصد در ناحیه ۳ یا مداخلهای فوری و بهبود شرایط محیطی قرار داشتند.نتیجهگیری: میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در میان پرسنل پرستاری بالا است. جهت کاهش اختلالات مذکور، پیشنهاد میگردد که تجهیزات مدرن لازم برای جابجایی بیماران خریداری و نحوه صحیح استفاده از این تجهیزات به پرسنل آموزش داده شود و تعداد نیروی کافی در هر بخش استخدام گردد تا از وارد آمدن فشار ناشی از کمبود نیروی کاری بر افراد کاسته شود.