مقدمه: با توجه به نقش نیروهای نظامی و کارکنان کلانتری‌ها در ارتباط نزدیک و تعامل با مردم و خطر ابتلا به کووید ۱۹ و انتقال به دیگران، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری انگیزش محافظت بر رفتارهای پیشگیرانه از ابتلا به کووید ۱۹ در کارکنان کلانتری‌های شهر یزد انجام گردید.
روش‌ها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود که بر روی ۶۶ نفر از کارکنان کلانتری‌های شهر یزد انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق ساخته با تأیید روایی و پایایی و ضریب Cronbach´s alpha بیشتر از ۸۰/۰ بود. ابتدا پرسش‌نامه‌های پیش‌آزمون در هر دو گروه تکمیل و سپس مداخله آموزشی مبتنی بر تئوری انگیزش محافظت برای گروه مداخله اجرا گردید و برای گروه شاهد هیچ مداخله‌ای انجام نشد. سه هفته پس از مداخله آموزشی، پس‌آزمون به اجرا درآمد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های تحلیلی در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج آزمون Mann-Whitney جهت مقایسه میانگین نمره بعد از آموزش نشان داد که میانگین نمره رفتار بعد از آموزش در گروه مداخله بیشتر از گروه شاهد بود (۰۰۱/۰ > P). نتایج آزمون Wilcoxon به منظور مقایسه قبل و بعد از آموزش نیز حاکی از آن بود که بعد از آموزش، میانگین نمره رفتار در گروه مداخله افزایش معنی‌داری داشت (۰۰۱/۰ > P)، اما در گروه شاهد تغییر معنی‌داری مشاهده نشد (۸۳۱/۰ = P).
نتیجه‌گیری: استفاده از پکیج آموزشی طراحی شده مبتنی بر تئوری انگیزش محافظت جهت آموزش کارکنان کلانتری‌ها، می‌تواند در بهبود رفتارهای پیشگیرانه از ابتلا به کرونا مؤثر واقع شود.
