سید رضا پورسید، زهرا مرادی،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: آرتریت روماتوئید نوعی بیماری خودایمنی پیشرونده با علایم بالینی متغیر و التهابی است که باعث درد، خشکی و کاهش عملکرد مفاصل میشود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان تلفیقی مبتنی بر پذیرش و تعهد (Acceptance and commitment therapy یا ACT) و مثبتنگر بر تبعیت از درمان و امید به زندگی زنان باردار مبتلا به روماتیسم انجام شد.
روشها: در این مطالعه از طرح آزمایشی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده گردید. جامعه آماری متشکل از کلیه زنان مبتلا به روماتیسم در خرمآباد و حجم نمونه شامل ۳ نفر بود که به صورت در دسترس از میان زنان مبتلا انتخاب شدند. پروتکل درمان تلفیقی ACT و مثبتنگر در سه مرحله خط پایه و ۱۰ جلسه مداخله ۹۰ دقیقهای و پیگیری سه مرحلهای اجرا گردید و آزمودنیها به مقیاسهای تبعیت از درمان و امید به زندگی پاسخ دادند.
یافتهها: دادهها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل گردید. بر این اساس، میانگین میزان بهبودی در متغیر تبعیت از درمان در مرحله پس از درمان سه نفر، ۷/۶۲ درصد و پیگیری، ۵/۶۰ درصد و در متغیر امید به زندگی در مرحله پس از درمان میانگین هر سه نفر، ۳/۵۳ درصد و میانگین پیگیری ۰۳/۵۱ درصد گزارش شد.
نتیجهگیری: درمان تلفیقی ACT و مثبتنگر بر تبعیت از درمان و امید به زندگی زنان مبتلا تأثیرگذار میباشد. بنابراین، پیشنهاد میشود از این درمان جهت افزایش تبعیت از درمان و امید به زندگی در این بیماران استفاده گردد.