۲ نتیجه برای اختلال طیف اوتیسم
هدا نریمان، اکبر حسن‌زاده، امیر قمرانی، مریم عمیدی مظاهری،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم با فشارها و چالش‌های مهمی مواجه می‌باشند که ممکن است آن‌ها را در معرض مشکلات روان‌شناختی متفاوتی قرار دهد و منجر به گرایش بیشتر آن‌ها در استفاده از رفتارهای پرخاشگرانه و استفاده کمتر از خدمات درمانی و برنامه‌های ارایه شده برای کودکان شود. این امر تأثیر منفی بر رشد کودک دارد و موجب رفتارهای مخرب بیشتری در آن‌ها می‌شود. پژوهش حاضر به بررسی ارتباط افسردگی، اضطراب و استرس با حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی به طور هم‌زمان در مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم پرداخت..
روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی- مقطعی، ۴۷ نفر از مادران کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به صورت در دسترس انتخاب شدند و پرسش‌نامه‌های اضطراب، افسردگی، استرس، حمایت اجتماعی و رضایت از زندگی را تکمیل کردند.
یافته‌ها: ضریب همبستگی Pearson نشان داد که بین نمره رضایت از زندگی با نمرات افسردگی، اضطراب و استرس ارتباط معنی‌داری وجود نداشت (۰۵۰/۰ < P) و بین نمره حمایت اجتماعی با نمرات افسردگی (۰۲۰/۰ = P)، اضطراب (۰۴۰/۰ = P) و استرس (۰۲۰/۰ = P) رابطه معکوس معنی‌داری مشاهده شد. همچنین، بین نمره رضایت از زندگی و حمایت اجتماعی رابطه مستقیمی وجود داشت (۳۲۳/۰ = r، ۰۱۰/۰ = P).
نتیجه‌گیری: افزایش حمایت اجتماعی مادران کودکان مبتلا به اوتیسم، منجر به افزایش رضایت از زندگی و کاهش افسردگی، اضطراب و استرس آن‌ها می‌شود. ارتقای حمایت اجتماعی این مادران ضروری به نظر می‌رسد.
مریم شعبانی، اصغر آقایی،
دوره ۱۶، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه شیوه‌های مقابله‌ای و سرسختی مادران دارای فرزند اوتیستیک با مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال بیش‌فعالی- نقص توجه (ADHD یا Attention deficit hyperactivity disorder)، در سال ۱۳۹۷ در شهر اصفهان انجام شد.
روش‌ها: این مطالعه از نوع علی- مقایسه‌ای و جامعه آماری آن متشکل از مادران دارای فرزند اوتیستیک تحت پوشش انجمن اوتیسم و مادران دارای فرزند مبتلا به ADHD مراجعه‌کننده به کلینیک‌های مشاوره شهر اصفهان بود. به ترتیب ۷۳ و ۶۴ نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس از دو گروه انتخاب شدند. این افراد پرسش‌نامه‌های مقابله با بیماری فرزند McCubbin (Coping Health Inventory for Parents یا CHIP) و شاخص سرسختی خانواده McCubbin و Thompson (Family Hardiness Index یا FHI) را بررسی و تکمیل نمودند. در نهایت، داده‌ها در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین شیوه‌های مقابله با بیماری فرزند در مادران دارای فرزند اوتیستیک با مادران دارای فرزند مبتلا به ADHD وجود داشت (۰/۰۰۹ = P، ۶/۹۵۶ = F)، اما بین سرسختی این دو گروه از مادران تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (۰/۰۶۹ = P، ۳/۳۸۱ = F).
نتیجه‌گیری: از آن‌جایی که شیوه‌های مقابله‌ای کارامد، منجر به افزایش میزان تاب‌آوری و سرسختی مادران و در نتیجه، ارتقای بهزیستی خانواده می‌شود، توجه بیشتر به الگوها و راهکارهای مقابله‌ای در تعامل با مادران توسط متخصصان و مشاوران، ضروری به نظر می‌رسد تا بر اساس ویژگی‌های شخصیتی و جمعیت‌شناختی افراد، مؤثرترین و مناسب‌ترین برنامه مداخلاتی جهت ارایه حمایت مناسب طراحی گردد.
