الهه دباغی، حبیب اله دهقان، مهناز شاکریان،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: پارامترهای فیزیولوژیک تحت تأثیر عوامل مختلف از جمله دمای محیط است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر شاخص‌های دمایی داخل خودرو بر پارامترهای فیزیولوژیک رانندگان تاکسی در دو فصل زمستان و تابستان بود.
روش‌ها: این مطالعه به صورت هم‌گروهی آینده‌نگر بر روی ۲۹ راننده تاکسی در دو نوبت صبح و عصر در دو فصل زمستان و تابستان انجام شد. شاخص‌های دمایی شامل دمای تر گویسان (Wet bulb glob temperature یا WBGT)، دمای خشک، دمای گویسان و رطوبت نسبی و پارامترهای فیزیولوژیک شامل ضربان قلب، اکسیژن خون، دمای گردن و دمای انگشتان دست اندازه‌گیری گردید. آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمون‌های Wilcoxon و Paired t در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سن رانندگان، ۲/۵۲ سال بود. میانگین دمای خشک و WBGT در زمستان به ترتیب در نوبت صبح ۲/۳۲ و ۶/۱۵ درجه سانتی‌گراد و در نوبت عصر ۳/۲۲ و ۲/۱۴ درجه سانتی‌گراد و در تابستان به ترتیب در نوبت صبح ۲/۳۴ و ۶/۲۲ درجه سانتی‌گراد و در نوبت عصر ۴/۳۸ و ۵/۲۴ درجه سانتی‌گراد گزارش شد. اختلاف معنی‌داری بین پارامترهای دمای خشک، دمای گویسان، WBGT، رطوبت نسبی، اکسیژن خون، ضربان قلب، دمای گردن و دمای انگشتان دست بین دو فصل زمستان و تابستان وجود داشت (۰۵۰/۰ > P).
نتیجه‌گیری: پارامترهای فیزیولوژیک رانندگان تحت تأثیر تغییرات دمای محیط قرار دارد و با این که دمای داخل کابین در حد استاندارد می‌باشد، اما افراد به طور کلی در زمستان دارای ضربان قلب بالاتری هستند. همچنین، دمای پوست انگشتان نسبت به دمای گردن به شدت تحت تأثیر دمای محیط قرار می‌گیرد.
