محتشم غفاری، حسین حاتمی، مهدی لایقی، جواد هارونی،
دوره ۱۲، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۹۵ )
چکیده
مقدمه: در سال‌های اخیر، میزان سزارین در تمام کشورهای جهان اعم از کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته افزایش یافته است. بسیاری از موارد سزارین بدون وجود دلایل موجه پزشکی انجام می‌گیرد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش بر اساس نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده، بر افزایش میزان استقبال زنان باردار نخست‌زای شهرستان دنا از زایمان طبیعی انجام شد.روش‌ها: این مطالعه از نوع پیش تجربی بود. نمونه‌ها از طریق سرشماری زنان باردار نخست‌زا که در سه ماه سوم بارداری، در مراکز بهداشتی- درمانی شهرستان دنا دارای پرونده سلامت بودند، انتخاب شدند. ۵۲ نفر از زنان باردار بر اساس معیارهای ورود، در مطالعه شرکت نمودند و پرسش‌نامه پیش‌آزمون بر اساس نظریه رفتار برنامه‌ریزی شده برای آنان تکمیل گردید. پس از تجزیه و تحلیل داده‌های پیش‌آزمون و مشخص شدن سازه‌هایی که نیازمند تأکید بیشتری بودند، مداخله آموزشی مبتنی بر نظریه انجام گرفت. یک ماه پس از انجام مداخله، پرسش‌نامه‌های پس‌آزمون تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های Paired t و McNemar مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: یافته‌ها اختلاف معنی‌داری را در خصوص تغییر نگرش، کنترل رفتاری درک شده و هنجارهای انتزاعی بعد از مداخله آموزشی نشان داد (۰۵/۰ > P)، اما تفاوت معنی‌داری در مورد قصد رفتار قبل و بعد از آموزش مشاهده نشد (۰۵/۰ < P). پس از مداخله، ۳/۱۷ درصد از زنان قصد زایمان طبیعی و ۱/۷۳ درصد قصد سزارین داشتند. در نهایت، ۳۵ درصد از زنان زایمان طبیعی و ۶۵ درصد زایمان سزارین انجام دادند.نتیجه‌گیری: هرچند نتایج مطالعه حاضر نشان داد که آموزش مبتنی بر تئوری رفتار برنامه‌ریزی شده، باعث بهبود تمام سازه‌های پیشگویی کننده قصد رقتار می‌گردد، اما افزایش معنی‌داری در قصد رفتار مشاهده نشده است. بنابراین، پیشنهاد می‌شود که مداخلات و برنامه‌های آموزشی، بر اساس این تئوری و با تلفیق تئوری‌ها و الگوهای مختلف مرتبط با موضوع طراحی و اجرا گردد.
