زهرا اردودری، احسان‌اله حبیبی، جواد غلامیان، اکبر حسن‌زاده،
دوره ۱۴، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: شخص زمانی می‌تواند فعالیت‌های سنگین را راحت‌تر انجام دهد که توان هوازی بیشتری داشته باشد. اندازه‌گیری چنگش دست، راه ارزان و ساده‌ای برای تعیین قدرت ماهیچه است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تأثیر ظرفیت کار فیزیکی (Physical work capacity یا PWC) بر قدرت دست در میان جوانان بود.روش‌ها: این پژوهش به صورت مقطعی بر روی ۱۲۰ نفر از جوانان ۱۹ تا ۲۹ ساله، با شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انجام شد. جهت تعیین PWC، قدرت و پایداری چنگش و نیشگون به ترتیب از آزمون پله به روش McArdle، دینامومتر و پینچ‌گیج استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های Independent t و Paired t در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ۰۵۰/۰ > P به عنوان سطح معنی‌داری داده‌ها در نظر گرفته شد.یافته‌ها: قدرت و پایداری چنگش و نیشگون و PWC در مردان بیشتر از زنان بود (۰۵۰/۰ > P). ضمن این که PWC در مردان و زنان به ترتیب فقط بر روی قدرت نیشگون و پایداری چنگش تأثیرگذار بود (۰۵۰/۰ > P).نتیجه‌گیری: به منظور جلوگیری و یا کاهش آسیب‌های جبران‌ناپذیر ناشی از عدم تناسب کار با کارگر، برای آن دسته از مشاغلی که به قدرت نیشگون و پایداری چنگش بالایی نیاز دارند، بهتر است از افرادی با PWC بالا استفاده شود. ضمن این که در به کارگیری افراد در مشاغل مختلف، جنسیت افراد لحاظ گردد.
