دوره 16، شماره 4 - ( 11-1399 )
جلد 16 شماره 4 صفحات 256-249 |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناس ارشد، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3- استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
4- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه روان‌شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1703 مشاهده)
مقدمه: کمال‌گرایی، از جمله ویژگی‌های شخصیتی است که بعد منفی آن حالت وسواس‌گونه پیدا می‌کند و برای فرد و خانواده مشکلات زیادی را به وجود می‌آورد. علاوه بر کمال‌گرایی، متغیرهای بسیاری سازگاری زوجین را با دشواری رو‌به‌رو می‌کنند که روش‌های درمانی مختلف به دنبال کاهش آن‌ها می‌باشند.
روش‌ها: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود که همراه با دو گروه و به شیوه پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری ۴۰ روزه انجام شد. جامعه آماری شامل ۲۰۰ زوج بود که در سال ۱۳۹۵ به صورت خودمعرف برای حل مشکلات زناشویی به مرکز مشاوره اورژانس اجتماعی اصفهان (مصلی) مراجعه کرده بودند. گروه مداخله به صورت داوطلبانه از بین مراجعان به کلینیک مشاوره اورژانس اجتماعی انتخاب شدند. زوج‌درمانی گروهی مبتنی بر واقعیت‌درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (Acceptance and commitment therapy یا ACT) به تفکیک برای هر دو گروه طی ۸ جلسه دو ساعته انجام گردید. داده‌ها به وسیله پرسش‌نامه‌های کمال‌گرایی و تعدیل نیازها جمع‌آوری شد و در نهایت، با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین میزان اثربخشی زوج‌درمانی گروهی مبتنی بر واقعیت‌درمانی و روش ACT بر کمال‌گرایی سازگارانه وجود نداشت، اما در کمال‌گرایی ناسازگارانه تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (0/050 > P). همچنین، تفاوت معنی‌داری بین میزان اثربخشی زوج‌درمانی گروهی مبتنی بر واقعیت‌درمانی و شیوه ACT بر تعدیل نیازهای زوجین وجود داشت (0/050 > P).
نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده نشان می‌‌دهد که زوج‌درمانی مبتنی بر واقعیت‌درمانی، در کاهش کمال‌گرایی ناسازگار و روش ACT در تعدیل نیازهای زوجین مؤثر می‌باشد. بنابراین، می‌توان در مشاوره‌های زوجی از این دو رویکرد بهره برد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/11/9 | پذیرش: 1399/11/10 | انتشار: 1399/11/10
دریافت: 1399/11/9 | پذیرش: 1399/11/10 | انتشار: 1399/11/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |