مقدمه: انتشار بخارات و گازها در فرایند تولید قیر در یک فضای محدود و بسته، می‌تواند سبب بروز خطرات بهداشتی گردد. این بخارها حاوی هیدروکربن‌های آروماتیک (Polycyclic aromatic hydrocarbons یا PAHs)، دود و مقدار بسیار کمی سولفید هیدروژن می‌باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین میزان خطر بهداشتی در مواجهات شغلی کارگران یک صنعت تولید قیر از وکیوم باتوم پالایشگاه نفت بود.
روش‌ها: روش ارزیابی خطر بهداشتی مواد شیمیایی در این مطالعه، شامل ارزیابی نیمه کمی دپارتمان مالزی- سنگاپور بود که به طور سیستماتیک، خطرات مربوط به مواد شیمیایی شناسایی و سپس مواجهه یا احتمال مواجهه محاسبه و سطح خطر تعیین گردید و اقدامات کنترلی لازم برای کاهش خطرات مرتبط معرفی و اولویت‌بندی شد. مشاغل اپراتور برش گیوتین و دستگاه پرس، واحدهای جوشکاری و برشکاری، حوضچه رنگ، تخلیه وکیوم، آزمایشگاه، تعمیرکاران و واحدهای نگهبانی و اداری تحت ارزیابی خطر قرار گرفتند.
یافته‌ها: ۶۵ درصد نفرات در واحد بشکه‌سازی و سایت تولید قیر مشغول به کار بودند و سابقه کار 79 درصد افراد کمتر از ۱۰ سال بود. عوامل شیمیایی محیط کار شامل بنزین، تولوئن، ارتوزایلن، پارازایلن، اتیل بنزن، هپتان، هگزان و تری‌کلرواتیلن (Trichloroethylene یا TCE)، بخارات نفت سفید، فیوم‌های آهن، روی، مس، کروم و فیوم‌های آسفالت و بخارات قیر بود. بیشترین ضریب مخاطره به بنزن، فیوم کروم و بخارات قیر اختصاص داشت. همچنین، بیشترین سطوح خطر از نظر مکانی مربوط به قسمت حوضچه رنگ، واحدهای برش و پرس‌کاری، جوشکاری و آزمایشگاه بود و حدود نیمی از مواجهه با فیوم‌های فلزی، حلال‌های آلی و بخارات قیر دارای سطح خطر متوسط و بالا بودند.
نتیجه‌گیری: بالاترین سطح خطر بهداشتی برای ترکیبات بنزن و فیوم کروم و بخارات قیر به دست آمد که باید اقدامات کنترلی مناسبی برای آن‌ها انجام گیرد. با انجام اقداماتی مانند نصب مکنده‌های موضعی، استفاده از لوازم حفاظت فردی مناسب، کاهش زمان مواجهه افراد، مکانیزه کردن فرایندها، نمونه‌برداری از منطقه تنفسی کارگران و آزمایش‌های پاراکلینیکی و پایش بیولوژیکی آلاینده‌های شیمیایی، می‌توان در کنترل میزان مواجهه با این ترکیبات اقدام کرد.