۴ نتیجه برای ذهنآگاهی
محمد تقی بادله شموشکی، هاجر صالحی یانسری، الهه صادقی، عبدالرحمان چرکزی،
دوره ۱۷، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: سالمندی یکی از مراحل مهم زندگی است و با پیشرفت علم و بهبود شرایط بهداشتی، آمار سالمندان در جوامع مختلف رو به افزایش است. به منظور افزایش سازگاری سالمندان، توجه به رضایت زندگی آنان ضروری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر مشاوره گروهی شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر افزایش رضایت از زندگی زنان سالمند انجام شد.
روشها: این مطالعه تجربی از نوع پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه شاهد و جامعه آماری شامل کلیه زنان سالمند مرکز روزانه سالمندان شهر گرگان بود. از بین ۱۴۲ زن سالمند بالای ۶۰ سال که به پرسشنامه رضایت زندگی پاسخ دادند، ۵۰ نفر با پایینترین نمره رضایت زندگی انتخاب شدند و در نهایت، ۴۰ نفر با همگنسازی و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. دادهها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه رضایت از زندگی Neugarten و Havighurst جمعآوری گردید. مداخله شامل ۸ جلسه مشاوره گروهی شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بود. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: تفاوت معنیداری بین میانگین نمرات رضایت از زندگی سالمندان در دو سطح پیشآزمون (۹/۱۶) و پسآزمون (۱۴/۰۹) در گروه آزمایش وجود داشت؛ در حالی که این تفاوت در گروه شاهد مشاهده نشد. یافتهها نشان دهنده تأثیر مثبت مشاوره گروهی شناختی مبتنی بر ذهنآگاهی بر رضایت از زندگی زنان سالمند بود.
نتیجهگیری: به کار بردن روشهای درمانی کوتاه مدت و کمهزینه و گروهی به منظور افزایش رضایت زندگی سالمندان، امری ضروری است. با توجه به نتایج پژوهش، درمان گروهی مبتنی بر ذهنآگاهی میتواند گزینه مناسبی برای افزایش رضایت از زندگی سالمندان باشد.
سپیده محمودزاده، سوران رجبی،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
مقدمه: در دنیای امروز، سرطان یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر به شمار میرود. این بیماری بسته به درجه پیشرفت آن، اختلالاتی در عملکرد طبیعی فرد ایجاد میکند. به طور کلی، دریافت تشخیص سرطان برای بیماران با اضطراب زیادی همراه است و واکنشهای متفاوتی از جمله افزایش میزان نشخوار فکری و کاهش تابآوری را در آنان برمیانگیزد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه ذهنآگاهی و اضطراب سلامت در زنان مبتلا به سرطان پستان و افراد سالم انجام شد.
روشها: این مطالعه، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ از ﻧﻮع ﻋﻠﯽ- ﻣﻘﺎیﺴﻪای بود و ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری آن را ﮐﻠﯿﻪ زنان ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن پستان که در بیمارستان ولیعصر (عج) زنجان تحت درمان قرار داشتند و اﻓﺮاد ﻋﺎدی تشکیل داد. نمونههای تحقیق متشکل از ۲۰۰ نفر از بیماران مبتلا به سرطان و ۲۰۰ نفر از افراد عادی بود که از طریق همتاسازی به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه پنج وجهی ذهنآگاهی (Five Facet Mindfulness Questionnaire یا FFMQ) و مقیاس اضطراب سلامت (Health Anxiety Inventory-۱۸ یا HAI-۱۸) بود. دادهﻫﺎ با استفاده از آزﻣﻮن MANOVA در نرمافزار SPSS مورد ﺗﺠﺰیﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ قرار گرفت.
یافتهها: بین ذهنآگاهی در دو گروه مبتلا به سرطان و افراد سالم تفاوت معنیداری وجود داشت (۰۵۰/۰ > P). بین اضطراب سلامت نیز در دو گروه تفاوت معنیداری مشاهده گردید (۰۵۰/۰ > P).
نتیجهگیری: میتوان چنین نتیجهگیری کرد که بیماران مبتلا به سرطان، به دلیل خودگوییهای منفی و بالا بودن سطح اضطراب ناشی از مسایل جسمی، روانشناختی و اجتماعی، ذهنآگاهی کمتر و اضطراب سلامت بالاتری نسبت به افراد سالم دارند.
حمیدرضا نوری، مجتبی انصاری شهیدی، امیرمحسن راه نجات، مصطفی رئیسی، مصطفی خانزاده،
دوره ۱۹، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: سندرم روده تحریکپذیر (Irritable Bowel Syndrome یا IBS) یک بیماری مزمن ناتوانکننده به دلیل تغییرات عمده در وضعیت بهداشتی و سبک زندگی افراد در سالهای اخیر و از جمله مشکلات شایع و قابل توجه متخصصان در حوزه بهداشت و درمان میباشد که به دلیل همراه داشتن عوارض روانشناختی، نیاز به مداخلات روانی در کنار درمانهای زیستی را مشهود مینماید. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی ذهنآگاهی با درمان رویاروسازی پنهان بر شدت علایم افراد مبتلا به IBS انجام گردید.
روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی و جامعه آماری آن متشکل از کلیه بیماران مبتلا به IBS مراجعهکننده به مراکز تخصصی شهر اصفهان بود. نمونه تحقیق را ۴۵ نفر از بیماران تشکیل داد که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایش و شاهد قرار گرفتند. گروههای آزمایش به ترتیب تحت مداخلات شناختی- رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی و شناختی- رفتاری مبتنی بر رویاروسازی پنهان قرار گرفتند. دادهها به وسیله پرسشنامه شدت نشانههای IBS جمعآوری گردید و با استفاده از آزمون Repeated measures ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: درمانهای ذهنآگاهی و رویاروسازی پنهان، بر شدت علایم گروههای آزمایش نسبت به گروه شاهد اثربخش بود (۰۱/۰ > P)؛ ضمن این که تفاوت معنیداری بین دو راهبرد آموزشی در مرحله پسآزمون و پیگیری وجود داشت (۰۱/۰ > P). درمان ذهنآگاهی بر شدت علایم بیماران مؤثرتر بود و کاهش بیشتری در میانگینهای دو مرحله به دست آمد.
نتیجهگیری: دو روش درمانی ذهنآگاهی و رویاروسازی پنهان، منجر به بهبود شدت علایم بیماران گردید و پزشکان میتوانند از این روشها به عنوان مکملی جهت درمانهای زیستی استفاده نمایند.
قادر بوستانی ماوی، بهمن اکبری، آذر کیامرثی،
دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: پرفشاری خون یکی از بیماریهای مزمن شایع در جهان و یکی از مهمترین مسایل بهداشت عمومی در سطح جهان میباشد و موجب میلیونها مرگ ناشی از سکته مغزی، بیماریهای قلبی- عروقی و کلیوی میشود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی (Mindfulness-based stress reduction یا MBSR) بر میزان فشار خون سیستولیک (Systolic blood pressure یا SBP) و دیاستولیک (Diastolic BP یا DBP) و تابآوری زنان مبتلا به پرفشاری خون انجام شد.
روشها: در این مطالعه نیمه تجربی، ۳۲ زن مبتلا به پرفشاری خون واجد شرایط، به شیوه تصادفی در دو گروه تجربی و شاهد قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه تابآوری Connor و Davidson (Connor-Davidson resilience scale یا CD-RISC) و دستگاه فشارسنج بازویی دیجیتالی برای هر دو گروه در سه مرحله قبل، بعد و دو ماه پس از مداخله جمعآوری گردید. مداخله MBSR در گروه تجربی به روش گروهی طی ده جلسه اجرا شد و در گروه شاهد مداخلهای انجام نشد. دادهها با استفاده از آزمونهای Repeated measures ANOVA و Bonferroni در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نمره پسآزمون SBP و DBP گروه تجربی نسبت به پیشآزمون کاهش و نمره تابآوری شرکتکنندگان افزایش یافت (۰۱/۰ > P) و تغییر مشاهده شده گروه تجربی در مرحله پیگیری پایدار بود (۰۱/۰ > P). همچنین، بین نمرات پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری گروه شاهد در متغیرهای مذکور تفاوت معنیداری وجود نداشت که نشان داد در گروه شاهد تغییری ایجاد نشد.
نتیجهگیری: نتایج به دست آمده میتواند به عنوان مکمل دارودرمانی، در حل مشکلات مربوط به بیماران مبتلا به پرفشاری خون در مراکز مشاوره خصوصی و بیمارستانی استفاده گردد.