محسن رضائیان ، غلامرضا شریفیراد ، محمد رضا فروتنی ، ناهید معظم . شناخت برخی از عوامل خطر خودکشی و اقدام به خودکشی در استان ایلام و جهت عملکرد آنها. تحقیقات نظام سلامت. 1389; 6 (1)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-109-fa.html
1- دانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان، رفسنجان، ایران.
2- دانشیار، گروه خدمات بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
3- مربی، دانشکده پرستاری لار، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
4- کارشناس، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (803 مشاهده)
مقدمه: خودکشی و اقدام به خودکشی پدیدههای پیچیده روانی هستند که تحت تأثیر متقابل عوامل فردی و محیطی قرار دارند. از آن جایی که شناخت عوامل خطر مربوط به هر پدیده از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد، هدف مطالعه حاضر شناخت مهمترین عوامل خطر این دو پدیده و جهت عملکرد هر یک از آنها در استان ایلام بود. روشها: نظام جامع ثبت اطلاعات موارد خودکشی و اقدام به خودکشی در استان ایلام که در فاصله سالهای 1375 تا 1382 فعالیت داشته است، دادههای مطالعه حاضر را فراهم نموده است. اطلاعات مربوط به موارد خودکشی و اقدام به خودکشی رخ داده در استان با ذکر مشخصات دموگرافیک هر مورد شامل سن، جنس و وضعیت تأهل همراه با روش خودکشی، مکان و زمان رخداد حادثه، در این نظام جامع ثبت شده است. یافتهها: یافتهها نشان میدهد که اقدام در فصل بهار، استفاده از روش دار زدن، اسلحه گرم و خودسوزی به طور معنیداری باعث افزایش و متأهل بودن، در گروه سنی 40-49 سال قرار داشتن، استفاده از سم و قرص به طور معنیداری باعث کاهش احتمال ارتکاب به خودکشی در مقایسه با اقدام به خودکشی میشود. نتیجهگیری: مراکز بهداشتی و درمانی موجود در استان ایلام به منظور کاهش میزان خودکشی بایستی به پیشگیری مرحله اول خودکشی به ویژه در مواردی که در افراد مجرد و یا در فصل بهار رخ داده است و یا از روشهای بسیار کشندهایی نظیر دار زدن، اسلحه گرم و خودسوزی استفاده کردهاند توجه بیشتر معطوف نمایند. واژههای کلیدی: خودکشی، اقدام به خودکشی، عوامل خطر، اپیدمیولوژی، ایلام
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24