دوره 15، شماره 4 - ( 11-1398 )
جلد 15 شماره 4 صفحات 320-310 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aliannejadi S, Hassani A H, Ahmad Panahi H, Borghei S M. Removal of Anthracene from Aqueous Solutions Using Modified Magnetic Fe3O4 Nanoparticles by Dendrimer Polymer Chains and 4-Aminophenol Ligandide. HSR 2020; 15 (4) :310-320
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1097-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1097-fa.html
شهرزاد علیان نژادی ، امیرحسام حسنی ، همایون احمدپناهی ، سید مهدی برقعی . حذف آنتراسن از محیط های آبی با استفاده از نانوذرات مغناطیسی Fe3O4 اصلاح شده به وسیله پلیمرهای دندریمر و لیگاند 4–آمینوفنول. تحقیقات نظام سلامت. 1398; 15 (4) :310-320
1- دانشجوی دکترای مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2- استاد، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
3- استاد، گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران
4- استاد، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
2- استاد، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
3- استاد، گروه شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران
4- استاد، دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
چکیده: (1045 مشاهده)
مقدمه: آنتراسن یک ترکیب آلی و یکی از آلاینده های مقاوم در محیط زیست میباشد که به دلیل داشتن خواص سمی و سرطانزایی، آسیبهای شدیدی را بر سلامت انسانها وارد می کند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی نانوجاذب دندریمری مغناطیسی برای حذف آنتراسن از محیط های آبی انجام شد
روش‌‌ها: در این مطالعه نانوذرات اکسید آهن سنتز شده به وسیله شاخه‌های دندریمر و لیگاند سطحی ۴-آمینوفنول اصلاح شد. از آنالیزهای FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy)، XRD (X-Ray Diffraction) و SEM (Scanning Electron Microscopy) برای بررسی ویژگی‌های نانوجاذب استفاده گردید. در ادامه، پارامترهای مختلف در فرایند جذب به صورت ناپیوسته و در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد و توانایی جاذب در استفاده مجدد از آن مورد آزمایش قرار گرفت. غلظت باقیمانده آنتراسن در محلول آبی توسط دستگاه اسپکتروفتومتر قرائت گردید.
یافته ها: نتایج بهینه سازی نشان دادند که حداکثر ظرفیت جذب جاذب تحت شرایط بهینه (pH=۷، غلظت آنتراسن ۲۸ میلی گرم بر لیتر، دوز جاذب ۰/۵ گرم بر لیتر و زمان تماس ۳۰ دقیقه) برابر با ۸۳ میلی گرم بر گرم می باشد. تطابق داده ها با مدلهای مختلف ایزوترم نشان دادند که داده های تعادلی به خوبی توسط مدل لانگمویر توصیف می شوند. در این مطالعه فرایند جذب با مدل سینتیک شبه درجه دوم همپوشانی بیشتری داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج بیانگر آن بودند که نانوساختار سنتز شده جاذبی با ظرفیت جذب بالا قابل بازیابی بوده و برای حذف آنتراسن از محلول‌های آبی کارآمد میباشد.
روش‌‌ها: در این مطالعه نانوذرات اکسید آهن سنتز شده به وسیله شاخه‌های دندریمر و لیگاند سطحی ۴-آمینوفنول اصلاح شد. از آنالیزهای FTIR (Fourier Transform Infrared Spectroscopy)، XRD (X-Ray Diffraction) و SEM (Scanning Electron Microscopy) برای بررسی ویژگی‌های نانوجاذب استفاده گردید. در ادامه، پارامترهای مختلف در فرایند جذب به صورت ناپیوسته و در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد و توانایی جاذب در استفاده مجدد از آن مورد آزمایش قرار گرفت. غلظت باقیمانده آنتراسن در محلول آبی توسط دستگاه اسپکتروفتومتر قرائت گردید.
یافته ها: نتایج بهینه سازی نشان دادند که حداکثر ظرفیت جذب جاذب تحت شرایط بهینه (pH=۷، غلظت آنتراسن ۲۸ میلی گرم بر لیتر، دوز جاذب ۰/۵ گرم بر لیتر و زمان تماس ۳۰ دقیقه) برابر با ۸۳ میلی گرم بر گرم می باشد. تطابق داده ها با مدلهای مختلف ایزوترم نشان دادند که داده های تعادلی به خوبی توسط مدل لانگمویر توصیف می شوند. در این مطالعه فرایند جذب با مدل سینتیک شبه درجه دوم همپوشانی بیشتری داشت.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مهندسی بهداشت محیط
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1398/10/25 | انتشار: 1398/10/25
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1398/10/25 | انتشار: 1398/10/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
