دوره 6، شماره 1 - ( 12-1389 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pourmoghaddas H, Shahryari A. The concentration of lead, chromium, cadmium, nickel and mercury in three species of consuming fishes of Isfahan. J Health Syst Res 2011; 6 (1)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-115-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-115-fa.html
حسین پورمقدس ، علی شهریاری . غلظت کادمیوم، کروم، سرب، نیکل و جیوه در سه گونه از ماهیان مصرفی شهر اصفهان. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1389; 6 (1)
1- استاد، گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوراسگان، اصفهان، ایران.
2- دانشجوی دکتری بهداشت محیط، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و کارشناس ارشد مدیریت عالی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
2- دانشجوی دکتری بهداشت محیط، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و کارشناس ارشد مدیریت عالی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده: (1316 مشاهده)
مقدمه: استفاده از منابع خوراکی آبزی، به ویژه ماهیان، به عنوان بخشی از منابع پروتئینی، به علت نیاز روزافزون انسان به غذا افزایش یافته است. بنابراین به موازات افزایش مصرف این منابع، اهمیت بهداشتی ماهیان نیز بیشتر مورد توجه قرار می‌گردد. بررسی فلزهای سمی به علت فرایند تجمع زیستی در بافت موجودات زنده اهمیت زیادی دارد. روش‌ها: به منظور بررسی غلظت فلزهای سنگین در بافت عضلانی و پوست سه گونه از ماهیان مصرفی شهر اصفهان، تعداد 105 نمونه از ماهیان سرخو، شوریده (ماهیان دریایی جنوب) و کپور پرورشی به طور تصادفی از مراکز عمده فروش ماهی جمع‌آوری شد و مقدار فلزهای سنگین کادمیوم، کروم، سرب، نیکل و جیوه موجود در بافت عضلانی و پوست ماهیان پس از عملیات هضم شیمیایی با دستگاه جذب اتمی و مقدار جیوه به روش فعال‌سازی با نوترون تعیین گردید. یافته‌ها: میانگین غلظت سرب، کروم، کادمیوم، نیکل و جیوه در بافت خوراکی ماهیان سرخو به ترتیب 44/0، 03/0، 06/0، 32/0 و 22/0، در ماهی شوریده به ترتیب 48/0، 06/0، 06/0، 28/0 و 42/0 و در ماهی کپور به ترتیب 48/0، 07/0، 05/0، 3/0 و 22/0 ppm بر حسب وزن خشک ماهی به دست آمد. نتیجه‌گیری: در این بررسی به طور تقریبی، توزیع یکسانی از فلزهای سمی در بافت ماهیان مورد مطالعه وجود داشت، ولی از نظر آماری اختلاف معنی‌داری بین غلظت آن‌ها مشاهده نگردید. میانگین فلزهای سنگین سمی از حد مجاز سازمان جهانی بهداشت بیشتر نبوده است. همچنین نتایج حاصل از انجام این پژوهش نشان داد که مقدار فلزهای سنگین سرب، کادمیوم، کروم و نیکل به ترتیب در 27، 8، 3 و 25 درصد از نمونه‌های مورد مطالعه بیشتر از حداکثر مجاز سازمان جهانی بهداشت بود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
