دوره 17، شماره 3 - ( 7-1400 )
جلد 17 شماره 3 صفحات 173-167 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bahreini-Esfahani N, Ziaei H, Esfandiari Z. Effect of Education on Knowledge, Attitude and Practices of Iranian Adult Population toward Food Additives. J Health Syst Res 2021; 17 (3) :167-173
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1227-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1227-fa.html
بحرینی اصفهانی نیماه، ضیایی حسن، اسفندیاری زهرا. تأثیر آموزش بر آگاهی، نگرش و عملکرد جمعیت بزرگسال ایرانی نسبت به افزودنی‌های غذایی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1400; 17 (3) :167-173
1- استادیار، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، مرکز تحقیقات امنیت غذایی و گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1784 مشاهده)
مقدمه: در حال حاضر بیش از 2500 نوع افزودنی به صورت عمدی جهت دستیابی به اهداف مورد نظر و یا افزایش عمر ماندگاری به مواد غذایی اضافه می‌شود. از طرف دیگر، استفاده از این ترکیبات، نگرانی‌هایی را در ارتباط با سلامت مصرف‌کنندگان ایجاد نموده است. اطلاعات عموم جامعه در مورد این دسته از ترکیبات ناکافی به نظر می‌رسد. هدف از انجام پژوهش حاضر، تأثیر آموزش بر میزان آگاهی، نگرش و عملکرد جامعه در ارتباط با افزودنی‌های غذایی بود.
روش‌ها: در این مطالعه مداخله‌ای، 80 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله (هر کدام 40 نفر) قرار گرفتند. آموزش افراد به صورت چهره به چهره با ارایه پمفلت و کتابچه با موضوع معرفی افزودنی‌های غذایی صورت پذیرفت. وضعیت دموگرافیک، آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان در مورد افزودنی‌های غذایی بر اساس تکمیل پرسش‌نامه محقق ساخته قبل و پس از آموزش با امتیاز حداکثر 100 مورد ارزیابی قرار گرفت. امتیاز کمتر از 50 ضعیف و بین 51 تا 100 مطلوب در نظر گرفته شد. متغیرهای کمی و کیفی بر اساس آزمون‌های مورد نظر در نرم‌افزار SPSS و سطح معنی‌داری 05/0 تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: امتیازات آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان نسبت به افزودنی‌های غذایی در گروه شاهد قبل از آموزش به ترتیب 8/2 ± 73/1، 4/7 ± 48/9 و5/4 ± 46/7 بود و در گروه مداخله این امتیازات به ترتیب 7/3 ± 73/7، 6/4 ±48/2 و 7/8± 45/4 گزارش گردید. پس از آموزش، به صورت متناظر این امتیاز در گروه شاهد به ترتیب 8/7± 73/9، 4/7 ± 48/1 و7/3 ± 45/6 بود و در گروه مداخله به ترتیب 2/3± 88/9، 3/7 ± 80/9 و 4/7 ± 75/9 ارتقا یافت. اختلاف معنی‌داری در میانگین امتیازات آگاهی، نگرش و عملکرد در ارتباط با افزودنی‌های مواد غذایی بین دو گروه مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: اثربخشی آموزش در جمعیت بزرگسال ایرانی در خصوص افزودنی‌های مواد غذایی مشاهده گردید. میزان آگاهی، سپس نگرش و عملکرد کارکنان به ترتیب بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داد. بنابراین، با توجه به کمترین امتیاز مربوط به عملکرد، ارایه آموزش‌های مداوم و مستمر در خصوص افزودنی‌های غذایی با هدف بهبود عملکرد جامعه در خصوص انتخاب غذای مناسب پیشنهاد می‌شود.
روش‌ها: در این مطالعه مداخله‌ای، 80 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به صورت تصادفی در دو گروه شاهد و مداخله (هر کدام 40 نفر) قرار گرفتند. آموزش افراد به صورت چهره به چهره با ارایه پمفلت و کتابچه با موضوع معرفی افزودنی‌های غذایی صورت پذیرفت. وضعیت دموگرافیک، آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان در مورد افزودنی‌های غذایی بر اساس تکمیل پرسش‌نامه محقق ساخته قبل و پس از آموزش با امتیاز حداکثر 100 مورد ارزیابی قرار گرفت. امتیاز کمتر از 50 ضعیف و بین 51 تا 100 مطلوب در نظر گرفته شد. متغیرهای کمی و کیفی بر اساس آزمون‌های مورد نظر در نرم‌افزار SPSS و سطح معنی‌داری 05/0 تجزیه و تحلیل گردید.
یافته‌ها: امتیازات آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان نسبت به افزودنی‌های غذایی در گروه شاهد قبل از آموزش به ترتیب 8/2 ± 73/1، 4/7 ± 48/9 و5/4 ± 46/7 بود و در گروه مداخله این امتیازات به ترتیب 7/3 ± 73/7، 6/4 ±48/2 و 7/8± 45/4 گزارش گردید. پس از آموزش، به صورت متناظر این امتیاز در گروه شاهد به ترتیب 8/7± 73/9، 4/7 ± 48/1 و7/3 ± 45/6 بود و در گروه مداخله به ترتیب 2/3± 88/9، 3/7 ± 80/9 و 4/7 ± 75/9 ارتقا یافت. اختلاف معنی‌داری در میانگین امتیازات آگاهی، نگرش و عملکرد در ارتباط با افزودنی‌های مواد غذایی بین دو گروه مشاهده گردید.
نتیجه‌گیری: اثربخشی آموزش در جمعیت بزرگسال ایرانی در خصوص افزودنی‌های مواد غذایی مشاهده گردید. میزان آگاهی، سپس نگرش و عملکرد کارکنان به ترتیب بالاترین امتیاز را به خود اختصاص داد. بنابراین، با توجه به کمترین امتیاز مربوط به عملکرد، ارایه آموزش‌های مداوم و مستمر در خصوص افزودنی‌های غذایی با هدف بهبود عملکرد جامعه در خصوص انتخاب غذای مناسب پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم تغذیه و صنایع غذایی
دریافت: 1399/11/29 | پذیرش: 1400/7/6 | انتشار: 1400/7/10
دریافت: 1399/11/29 | پذیرش: 1400/7/6 | انتشار: 1400/7/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
