دوره 16، شماره 4 - ( 11-1399 )
جلد 16 شماره 4 صفحات 271-265 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Harandeh N, Mansouripour S. Effect of Spirulina (Arthrospira) Platensis Microalgae on Physicochemical and Sensory Properties of Kiwi Leather. J Health Syst Res 2021; 16 (4) :265-271
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1234-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1234-fa.html
هرانده نیلوفر، منصوری پور ثمر. بررسی تأثیر ریزجلبک اسپیرولینا (آرتروسپیرا) پلاتنسیس بر ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی و حسی لواشک کیوی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1399; 16 (4) :265-271
1- ﮐﺎرﺷﻨﺎس ارﺷﺪ، گروه ﻋﻠﻮم و ﺻﻨﺎیﻊ ﻏﺬایی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده داروسازی و علوم دارویی، واحد علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
چکیده: (1729 مشاهده)
مقدمه: لواشک همواره محصولی پرطرفدار به ویژه در بین کودکان بوده است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ریزجلبک اسپیرولینا (آرتروسپیرا) پلاتنسیس در فرمولاسیون لواشک کیوی با هدف امکان تولید میان وعده‌ای سالم و با ارزش تغذیه‌ای بالا بود.
روش‌ها: در این مطالعه، از پودر ریزجلبک در سطوح صفر، 5/0، 75/0، 1 و 5/1 درصد برای تولید نمونه‌ها استفاده گردید. سپس آزمون‌های فیزیکوشیمیایی و آزمون حسی انجام شد. داده‌های به دست آمده در نرم‌افزار Minitab مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری در میزان خاکستر و فیبر نمونه‌ها وجود نداشت (05/0 < P). پایین‌ترین pH در نمونه شاهد و بالاترین میزان در نمونه حاوی 5/1 درصد آرتروسپیرا مشاهده شد. با افزایش ریزجلبک، میزان پروتئین و آهن در نمونه‌ها افزایش یافت و یک روند کاهشی در میزان ویتامین C مشاهده گردید (05/0 > P). روشنایی و رنگ زرد نمونه‌ها با افزایش آرتروسپیرا، کاهش و رنگ سبز نمونه‌ها در مقایسه با نمونه‌های شاهد، افزایش نشان داد (05/0 > P). استفاده از مقادیر بالاتر ریزجلبک (5/1درصد)، سبب کاهش سفتی بافت نسبت به اکثر نمونه‌ها شد (05/0 > P). ارزیابی حسی نشان داد که اندک اختلاف معنی‌داری در برخی از شاخص‌ها به ویژه در نمونه حاوی 5/1 درصد ریزجلبک نسبت به سایر نمونه‌ها وجود داشت (05/0 > P).
نتیجه‌گیری: با استفاده از ریزجلبک اسپیرولینا (آرتروسپیرا) پلاتنسیس تا حداکثر 1 درصد در فرمولاسیون لواشک کیوی، محصول تولید شده در کنار ارزش تغذیه‌ای بالا، ویژگی‌های کیفی قابل قبولی را نیز دارا می‌باشد. بنابراین، فرآورده مذکور می‌تواند به عنوان میان وعده‌ای دارای ارزش تغذیه‌ای بالا در مقایسه با تنقلات پرکالری و با ارزش غذایی پایین رایج، به ویژه برای کودکان پیشنهاد گردد.
روش‌ها: در این مطالعه، از پودر ریزجلبک در سطوح صفر، 5/0، 75/0، 1 و 5/1 درصد برای تولید نمونه‌ها استفاده گردید. سپس آزمون‌های فیزیکوشیمیایی و آزمون حسی انجام شد. داده‌های به دست آمده در نرم‌افزار Minitab مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: اختلاف معنی‌داری در میزان خاکستر و فیبر نمونه‌ها وجود نداشت (05/0 < P). پایین‌ترین pH در نمونه شاهد و بالاترین میزان در نمونه حاوی 5/1 درصد آرتروسپیرا مشاهده شد. با افزایش ریزجلبک، میزان پروتئین و آهن در نمونه‌ها افزایش یافت و یک روند کاهشی در میزان ویتامین C مشاهده گردید (05/0 > P). روشنایی و رنگ زرد نمونه‌ها با افزایش آرتروسپیرا، کاهش و رنگ سبز نمونه‌ها در مقایسه با نمونه‌های شاهد، افزایش نشان داد (05/0 > P). استفاده از مقادیر بالاتر ریزجلبک (5/1درصد)، سبب کاهش سفتی بافت نسبت به اکثر نمونه‌ها شد (05/0 > P). ارزیابی حسی نشان داد که اندک اختلاف معنی‌داری در برخی از شاخص‌ها به ویژه در نمونه حاوی 5/1 درصد ریزجلبک نسبت به سایر نمونه‌ها وجود داشت (05/0 > P).
نتیجه‌گیری: با استفاده از ریزجلبک اسپیرولینا (آرتروسپیرا) پلاتنسیس تا حداکثر 1 درصد در فرمولاسیون لواشک کیوی، محصول تولید شده در کنار ارزش تغذیه‌ای بالا، ویژگی‌های کیفی قابل قبولی را نیز دارا می‌باشد. بنابراین، فرآورده مذکور می‌تواند به عنوان میان وعده‌ای دارای ارزش تغذیه‌ای بالا در مقایسه با تنقلات پرکالری و با ارزش غذایی پایین رایج، به ویژه برای کودکان پیشنهاد گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/12/11 | پذیرش: 1399/11/10 | انتشار: 1399/11/10
دریافت: 1399/12/11 | پذیرش: 1399/11/10 | انتشار: 1399/11/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
