Research code: این مطالعه به صورت مستقل انجام شده است و نتیجه طرح پژوه
1- استادیار، گروه جمعیت و سلامت، مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور، تهران، ایران
2- استادیار، گروه مهاجرت، توزیع فضایی و شهرنشینی، مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور، تهران، ایران
چکیده: (1515 مشاهده)
مقدمه: با توجه به تأثیر مهم مرگهای سنین جوانی بر امید زندگی در بدو تولد و همچنین، تفاوتهای چشمگیر چنین مرگ و میرهایی در سطح استانی، در پژوهش حاضر سعی شد تا پس از برآورد امید زندگی در سطح ملی و استانی، تأثیر مرگ و میر جوانان در تفاوتهای موجود در امید زندگی استانهای ایران در سال 1395 مورد بررسی قرار گیرد.
روشها: دادههای مرگ و میر در سطح ملی و استانی بر حسب سن و جنسیت از سازمان ثبت احوال کشور اخذ گردید. پس از تصحیح کم ثبتی دادهها، با استفاده از تکنیک جدول عمر استاندارد، امید زندگی در بدو تولد در سطح کشور و استان در سال 1395 با استفاده از نرمافزار MORTPAK برآورد شد. سپس نقش فوتهای سنین 15 تا 34 سال در تفاوتهای امید زندگی استانهای کشور با کاربرد روش تجزیه آریاگا و در محیط Excel مورد محاسبه قرار گرفت.
یافتهها: استان سیستان و بلوچستان هم در سطح مردان و هم زنان، پایینترین سطح امید زندگی در بدو تولد و استانهای البرز و اصفهان بالاترین رقم امید زندگی را در کشور داشتند. مرگ و میر سنین جوانی بیشترین تأثیر را بر پایین بودن امید زندگی مردان و زنان استان سیستان و بلوچستان نشان داد و به ترتیب 2 و 5/2 سال از تفاوت امید زندگی مردان و زنان این استان در مقایسه با کل کشور به موجب این عامل بوده است. از طرف دیگر، استانهای اردبیل و سمنان در سطح مردان و استانهای سمنان و قم در سطح زنان، بیشترین نقش مثبت را از مرگ و میر جوانان در مقایسه با کل کشور به خود اختصاص دادند.
نتیجهگیری: برنامهریزی جهت کاهش مرگ و میر جوانان در استانهای کمتر توسعه یافته و با سطح امید زندگی پایینتر، از طریق توزیع عادلانهتر امکانات بهداشتی و رفاهی، ضمن کاهش تفاوتهای استانی امید زندگی، به بهبود امید زندگی در سطح ملی کمک میکند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1400/12/8 | پذیرش: 1401/6/15 | انتشار: 1401/9/10