1- مربی، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
2- کارشناس ارشد جمعیت شناسی، گروه سلامت خانواده و جمعیت، مرکز بهداشت استان اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (685 مشاهده)
مقدمه: کاهش فعالیتهای جسمانی یکی از معضلات شهرنشینی و توسعه صنعتی است که در ایجاد بیماریها، ناتوانیها و مرگ و میر تأثیر بسزایی دارد. در کشورهای مختلف بین60 تا 85 درصد از بزرگسالان تحرک کافی برای بهبود سلامتی ندارند و زندگی بیتحرک باعث افزایش تمام علل مرگ و میر میشود. بنابراین کمتحرکی در جوانان اهمیت زیادی دارد، که در این مطالعه به منظور بهبود شیوه زندگی این قشر، میزان فعالیت بدنی آنان مورد ارزیابی قرار گرفت. روشها: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی399 نفر از دانشجویان دانشکدههای پزشکی و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان صورت گرفت. به منظور ارزیابی فعالیت جسمانی دانشجویان از پرسشنامه استانداردی استفاده شد که فعالیت جسمانی را در چهار حیطه شغل، جابجایی، کار در منزل و اوقات فراغت مورد پرسش قرار میداد. دادهها پس از جمعآوری با روشهای آمار تحلیلی تجزیه و تحلیل گردید. یافتهها: نتایج ارزیابی فعالیت 399 نفر دانشجو (شامل4/66 درصد دختر و 6/33 درصد پسر) نشان دادند که 6/48 درصد از دانشجویان از نظر فعالیت جسمانی متوسط، فعال و 4/51 درصد غیرفعال بودند. همچنین از نظر فعالیت جسمانی شدید 6/32 درصد فعال و4/76 درصد غیرفعال بودند. میانگین و انحراف معیار تعداد ساعت فعالیت متوسط در روز 19/0 ± 96/1 ساعت است. در این مطالعه رابطه سن، جنس، رشته تحصیلی و طبقه اجتماعی دانشجویان نیز با میزان فعالیت بدنی آنها در حیطههای مختلف بررسی شد که از نظر جنس و رشته تحصیلی رابطه معنیداری به دست آمد. نتیجهگیری: با توجه به اهمیت فعالیت جسمانی در زندگی جوانان، نتایج مطالعه نشان میدهندکه فعالیت جسمانی در جامعه مورد بررسی کافی نیست و لازم است با برنامهریزی صحیح و مستمر، آموزشهای لازم در خصوص تغییر شیوه زندگی دانشجویان به ویژه در زمینه جابجایی و تحرک در اوقات فراغت به آنها داده شود. واژههای کلیدی: فعالیت جسمانی، بیتحرکی، دانشجو.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24