دوره 21، شماره 1 - ( 1-1404 )
جلد 21 شماره 1 صفحات 88-82 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.GOUMS>REC>1401.254
Ethics code: IR.GOUMS>REC>1401.254
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kashani L, Radfar R, Vaghari G, Shahini N, Heidari-Yazdi A S. Investigating the Relationship between Emotional Intelligence and Academic Self-Efficacy in Medical Students of Golestan University of Medical Sciences, Iran. J Health Syst Res 2025; 21 (1) :82-88
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1622-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1622-fa.html
کاشانی لیلا، رادفر رادین، وقاری غلامرضا، شاهینی نجمه، حیدری یزدی اعظم السادات. رابطه هوش هیجانی و خودکارامدی تحصیلی در دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1401. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1404; 21 (1) :82-88
1- استادیار، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
2- پزشک عمومی، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
3- استادیار، مرکز تحقیقات اختلالات متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
4- استادیار، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان آق‌قلا، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران و روان‌پزشک، تیم سلامت روانی جامعه اردینگتون و کینگ‌استندن، بنیاد سلامت روانی بیرمنگام و سولیهال و پژوهشگر افتخاری، بنیاد سلامت روانی لسترشایر، بریتانیا
5- استادیار، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
2- پزشک عمومی، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی گلستان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
3- استادیار، مرکز تحقیقات اختلالات متابولیک، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
4- استادیار، واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان آق‌قلا، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران و روان‌پزشک، تیم سلامت روانی جامعه اردینگتون و کینگ‌استندن، بنیاد سلامت روانی بیرمنگام و سولیهال و پژوهشگر افتخاری، بنیاد سلامت روانی لسترشایر، بریتانیا
5- استادیار، مرکز تحقیقات روان‌پزشکی و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (441 مشاهده)
مقدمه: هوش هیجانی و ارتباط آن با خودکارامدی از جمله عوامل مؤثر بر تحصیل به ویژه در سطح دانشگاهی است. از آ‌ن‌جا که دانشجویان پزشکی ستون اصلی و پزشکان فردای نظام سلامت هستند، تحقیق در ارتباط با عوامل مؤثر بر تحصیل آن‌ها از ضروریات به شمار می‌رود. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه هوش هیجانی و خودکارامدی تحصیلی در دانشجویان رشته پزشکی ورودی 1394 تا 1400 دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1401 اجرا شد.
روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 329 نفر (166 دختر و 163 پسر) انجام گردید. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های خودکارامدی تحصیلی McIlroy و Bunting (Academic Self-Efficacy Scale یا ASES)، هوش هیجانی Schutte (Schutte Self-Report Emotional Intelligence Test یا SSEIT) و حمایت اجتماعی درک شده Procidano و Heller (Perceived Social Support یا PSS) (مقیاس خانواده) استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان 08/2 ± 33/22 سال بود. شاخص هوش هیجانی (014/0 = P)، خرده مقیاس‌های ارزیابی هیجانات (001/0 > P) و بهره‌جویی از هیجانات (001/0 > P) در دختران به طور معنی‌داری بالاتر از پسران گزارش گردید. هوش هیجانی (012/0 = P) و خرده مقیاس‌های ارزیابی هیجانات (048/0 = P)، تنظیم هیجانات (001/0 > P) و ادراک و فهم هیجانات (001/0 = P) بر اساس گروه‌های سنی متفاوت بود. خودکارامدی تحصیلی دانشجویان از سال 1394 تا 1400 یک روند نزولی کلی داشت (001/0 > P). خودکارامدی تحصیلی دانشجویان با افزایش سن ارتباط مستقیم و معنی‌داری را نشان داد (001/0 > P). افزایش سن با افزایش هوش هیجانی (198/0 = r، 001/0 > P) و خودکارامدی تحصیلی دانشجویان (419/0 = r، 001/0 > P) مرتبط بود، اما با حمایت خانواده ارتباطی نداشت. هوش هیجانی دانشجویان با خودکارامدی تحصیلی (882/0 = r، 001/0 > P) و حمایت خانواده (694/0 = r، 001/0 > P) ارتباط مستقیم و معنی‌داری داشت. همچنین، بین خودکارامدی تحصیلی و حمایت خانواده ارتباط مستقیمی مشاهده گردید (659/0 = r، 001/0 > P).
نتیجه‌گیری: میان حمایت خانواده و هوش هیجانی و خودکارامدی تحصیلی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان ارتباط مستقیم و معنی‌داری وجود داشت.
روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 329 نفر (166 دختر و 163 پسر) انجام گردید. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های خودکارامدی تحصیلی McIlroy و Bunting (Academic Self-Efficacy Scale یا ASES)، هوش هیجانی Schutte (Schutte Self-Report Emotional Intelligence Test یا SSEIT) و حمایت اجتماعی درک شده Procidano و Heller (Perceived Social Support یا PSS) (مقیاس خانواده) استفاده شد. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان 08/2 ± 33/22 سال بود. شاخص هوش هیجانی (014/0 = P)، خرده مقیاس‌های ارزیابی هیجانات (001/0 > P) و بهره‌جویی از هیجانات (001/0 > P) در دختران به طور معنی‌داری بالاتر از پسران گزارش گردید. هوش هیجانی (012/0 = P) و خرده مقیاس‌های ارزیابی هیجانات (048/0 = P)، تنظیم هیجانات (001/0 > P) و ادراک و فهم هیجانات (001/0 = P) بر اساس گروه‌های سنی متفاوت بود. خودکارامدی تحصیلی دانشجویان از سال 1394 تا 1400 یک روند نزولی کلی داشت (001/0 > P). خودکارامدی تحصیلی دانشجویان با افزایش سن ارتباط مستقیم و معنی‌داری را نشان داد (001/0 > P). افزایش سن با افزایش هوش هیجانی (198/0 = r، 001/0 > P) و خودکارامدی تحصیلی دانشجویان (419/0 = r، 001/0 > P) مرتبط بود، اما با حمایت خانواده ارتباطی نداشت. هوش هیجانی دانشجویان با خودکارامدی تحصیلی (882/0 = r، 001/0 > P) و حمایت خانواده (694/0 = r، 001/0 > P) ارتباط مستقیم و معنی‌داری داشت. همچنین، بین خودکارامدی تحصیلی و حمایت خانواده ارتباط مستقیمی مشاهده گردید (659/0 = r، 001/0 > P).
نتیجه‌گیری: میان حمایت خانواده و هوش هیجانی و خودکارامدی تحصیلی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی گلستان ارتباط مستقیم و معنی‌داری وجود داشت.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی سلامت
دریافت: 1402/5/14 | پذیرش: 1402/11/29 | انتشار: 1404/1/15
دریافت: 1402/5/14 | پذیرش: 1402/11/29 | انتشار: 1404/1/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
