دوره 21، شماره 2 - ( 4-1404 )
جلد 21 شماره 2 صفحات 256-249 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 3402582
Ethics code: IR.MUI.DHMT.REC.1402.065
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nasre-Esfahani E, Esmaeili R, Pourabdian S, Shakerian M. Investigating the Relationship between Stress Coping Styles and Job Fatigue among Female School Taxi Drivers in Isfahan City, Iran. J Health Syst Res 2025; 21 (2) :249-256
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1813-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1813-fa.html
نصر اصفهانی الهام، اسمعیلی رضا، پورعبدیان سیامک، شاکریان مهناز. بررسی ارتباط بین سبک‌های مقابله‌ای استرس با خستگی شغلی رانندگان زن سرویس‌های مدارس شهر اصفهان. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1404; 21 (2) :249-256
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشجوی دکتری تخصصی، کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- استادیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشجوی دکتری تخصصی، کمیته تحقیقات دانشجویی و گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- استادیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه‌ای و ایمنی کار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (106 مشاهده)
مقدمه: خستگی می‌تواند بر رفتار رانندگان تأثیر بگذارد؛ در حالی که راننده باید بتواند در شرایط بحرانی و استرس‌زا واکنش مناسب نشان دهد. از این مقوله تحت عنوان سبک‌های مقابله با استرس یاد می‌شود. این احتمال وجود دارد که خستگی بتواند سبک مقابله افراد را تغییر و در نتیجه، احتمال حوادثی مانند تصادف را افزایش دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سبک‌های مقابله‌ای استرس با خستگی شغلی رانندگان زن سرویس‌های مدارس شهر اصفهان انجام گردید.
روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی- توصیفی- تحلیلی بود که در میان رانندگان زن سرویس‌های مدارس شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ انجام شد. جامعه آماری شامل 72 نفر از رانندگان زن سرویس‌های مدارس بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل اطلاعات دموگرافیک، خستگی شغلی و سبک‌های مقابله‌ای بود که با استفاده از پرسش‌نامه خستگی شغلی سوئدی (Swedish Occupational Fatigue Inventory یا SOFI) و پرسش‌نامه راهبردهای مقابله‌ای (CISS یا Coping Inventory for Stressful Situations) Endler و Parker جمع‌آوری گردید. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: زیرمقیاس‌های خستگی شغلی شامل نمرات فقدان انرژی (17/5 ± 68/25)، تلاش جسمانی (58/4 ± 28/18)، ناراحتی جسمانی (29/5 ± 49/20)، فقدان انگیزش (34/3 ± 67/21)، خواب‌آلودگی (74/6 ± 81/23) و نمره کل خستگی شغلی (13/23 ± 92/109) بود. نتایج بررسی سبک مقابله با استرس در میان مشارکت‌کنندگان نشان داد که سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار بیشترین فراوانی (5/37 درصد) و سبک مقابله‌ای اجتنابی کمترین فراوانی (4/26 درصد) را در میان رانندگان زن داشت. زیرمقیاس‌های خستگی شغلی شامل فقدان انرژی (041/0 = P)، تلاش جسمانی (001/0 > P)، ناراحتی جسمانی (011/0 = P) و خواب‌آلودگی (019/0 = P) نیز ارتباط معنی‌داری با سبک مقابله با استرس داشت.
نتیجه‌گیری: با وجود این که در تحقیق حاضر سطح خستگی شغلی در میان رانندگان زن سرویس‌های مدارس در سطح نسبتاً مطلوبی قرار داشت، گرایش افراد با سطح خستگی بالاتر به سمت سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار، می‌تواند نشان دهنده اهمیت مدیریت خستگی این افراد در کاهش رفتارهای مقابله‌ای هیجان‌مدار و به دنبال آن، کاهش تبعاتی همچون رانندگی پرخطر و برخی از حوادث ترافیکی باشد.
روش‌ها: این مطالعه از نوع مقطعی- توصیفی- تحلیلی بود که در میان رانندگان زن سرویس‌های مدارس شهر اصفهان در سال ۱۴۰۲ انجام شد. جامعه آماری شامل 72 نفر از رانندگان زن سرویس‌های مدارس بود که به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. متغیرهای مورد بررسی شامل اطلاعات دموگرافیک، خستگی شغلی و سبک‌های مقابله‌ای بود که با استفاده از پرسش‌نامه خستگی شغلی سوئدی (Swedish Occupational Fatigue Inventory یا SOFI) و پرسش‌نامه راهبردهای مقابله‌ای (CISS یا Coping Inventory for Stressful Situations) Endler و Parker جمع‌آوری گردید. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: زیرمقیاس‌های خستگی شغلی شامل نمرات فقدان انرژی (17/5 ± 68/25)، تلاش جسمانی (58/4 ± 28/18)، ناراحتی جسمانی (29/5 ± 49/20)، فقدان انگیزش (34/3 ± 67/21)، خواب‌آلودگی (74/6 ± 81/23) و نمره کل خستگی شغلی (13/23 ± 92/109) بود. نتایج بررسی سبک مقابله با استرس در میان مشارکت‌کنندگان نشان داد که سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار بیشترین فراوانی (5/37 درصد) و سبک مقابله‌ای اجتنابی کمترین فراوانی (4/26 درصد) را در میان رانندگان زن داشت. زیرمقیاس‌های خستگی شغلی شامل فقدان انرژی (041/0 = P)، تلاش جسمانی (001/0 > P)، ناراحتی جسمانی (011/0 = P) و خواب‌آلودگی (019/0 = P) نیز ارتباط معنی‌داری با سبک مقابله با استرس داشت.
نتیجه‌گیری: با وجود این که در تحقیق حاضر سطح خستگی شغلی در میان رانندگان زن سرویس‌های مدارس در سطح نسبتاً مطلوبی قرار داشت، گرایش افراد با سطح خستگی بالاتر به سمت سبک مقابله‌ای هیجان‌مدار، می‌تواند نشان دهنده اهمیت مدیریت خستگی این افراد در کاهش رفتارهای مقابله‌ای هیجان‌مدار و به دنبال آن، کاهش تبعاتی همچون رانندگی پرخطر و برخی از حوادث ترافیکی باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار
دریافت: 1403/3/13 | پذیرش: 1403/6/18 | انتشار: 1404/4/15
دریافت: 1403/3/13 | پذیرش: 1403/6/18 | انتشار: 1404/4/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
