دوره 6، شماره 4 - ( 12-1389 )
جلد 6 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahsiah M, Bahrami F, Etemadi O, Mohebi S. Effect of Sex Education on Improving Couples Marital Satisfaction in Isfahan. HSR 2011; 6 (4)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-183-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-183-fa.html
مرضیه شاه سیاه ، فاطمه بهرامی ، عذرا اعتمادی ، سیامک محبی . تأثیر آموزش جنسی بر بهبود رضایت زناشویی زوجین شهر اصفهان. تحقیقات نظام سلامت. 1389; 6 (4)
مرضیه شاه سیاه 
1، فاطمه بهرامی2 ، عذرا اعتمادی3 ، سیامک محبی4
1، فاطمه بهرامی2 ، عذرا اعتمادی3 ، سیامک محبی4
1- کارشناس ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران.
2- دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4- عضو هیأت علمی، دانشگاه علوم پزشکی قم و دانشجوی دکتری تخصصی آموزش بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
2- دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
3- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
4- عضو هیأت علمی، دانشگاه علوم پزشکی قم و دانشجوی دکتری تخصصی آموزش بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده: (1377 مشاهده)
مقدمه: رضایت زناشویی مهم‌ترین و اساسی‌ترین عامل جهت پایداری و دوام زندگی مشترک است. رضایت زناشویی زمانی وجود دارد که وضعیت موجود در روابط زناشویی با وضعیت مورد انتظار منطبق باشد. در صورتی که زوج‌ها بتوانند سطح رضایت را در زندگی زناشویی افزایش دهند، خانواده را از آسیب‌ها محفوظ می‌دارند. هدف این مطالعه تأثیر آموزش جنسی بر افزایش رضایت زناشویی و ابعاد آن شامل سازگاری با شخصیت همسر، بهبود ارتباط، رابطه جنسی، حل تعارض،وایجاد نقش‌های مساوات طلبانه می‌باشد. روش‌ها: مطالعه نیمه تجربی با روش نمونه گیری تصادفی روی 30 زوج (60 نفر) مراجعه کننده به فرهنگ‌سرای خانواده در شهر اصفهان در دو گروه آزمایش و کنترل انجام شد. اعضای دو گروه قبل از شروع جلسات پیش آزمون را تکمیل کردند. سپس زوجین گروه آزمایش بعد از یک هفته در جلسات آموزش جنسی شرکت کردند. بعد از گذشت یک ماه، هر دو گروه به پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمایش در 6 جلسه یک‌ساعت و نیم شرکت کردند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه کوتاه انریچ و مشخصات دموگرافیک بود. اطلاعات از طریق آمار توصیفی (میانگین، واریانس، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس) با نرم افزار SPSS 16 تجزیه وتحلیل شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش با آزمون تحلیل کوواریانس نشان از تأثیر آموزش جنسی در افزایش رضایت زناشویی (001/0>P، 78/118=F) و خرده مقیاس‌های رضایت از شخصیت همسر (001/0>P، 89/69=F)، بهبود ارتباط (001/0>P، 98/90=F)، رابطه جنسی (001/0>P، 87/51=F)، حل تعارض (001/0>P، 46/74=F) بود ولی در خرده مقیاس‌های اوقات فراغت (28/0=P، 54/7=F) و علائق به خویشان و دوستان (18/0=P، 35/2=F) تفاوت معنی‌داری دیده نشد. نتیجه‌گیری: رابطه جنسی زن و شوهر مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده زندگی زناشویی است. آموزش جنسی با افزایش رضایت جنسی می‌تواند باعث افزایش در رضایت‌مندی و شادکامی کلی زناشویی گردد. واژه‌های کلیدی: آموزش جنسی– رضایت زناشویی- زوجین
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
