1- دانشیار، گروه روشهای آماری و مدلسازی جمعیت، مؤسسه تحقیقات جمعیت کشور، تهران، ایران
چکیده: (106 مشاهده)
مقدمه: در سالهای اخیر باروری در ایران به زیر سطح جانشینی رسیده است که از مهمترین دلایل آن میتوان به کاهش میزان ازدواج و افزایش نرخ طلاق اشاره کرد. در این شرایط، ازدواج مجدد میتواند علاوه بر کاهش آسیبهای مختلف اجتماعی و روانی زنان، تأثیر مهمی بر میزان باروری کل داشته باشد. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی عوامل مؤثر بر زمان ازدواج مجدد زنان مطلقه با استفاده از مدلهای شکنندگی بقا بود.
روشها: در این مطالعه، از اطلاعات پرسشنامه ازدواج 448 زن مطلقه در آستانه ازدواج دوم استفاده گردید. نمونهها به صورت تصادفی از میان زنانی که برای انجام آزمایشهای قبل از ازدواج به آزمایشگاهها در مراکز استانها مراجعه کرده بودند و اطلاعات آنها طی سالهای 1396 و 1397 توسط سازمان ثبت احوال کشور جمعآوری شده بود، انتخاب شدند. تأثیر متغیرهای منتخب بر زمان ازدواج مجدد این زنان با استفاده از مدلهای شکنندگی بقا مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: بیشتر زنان در گروه سنی 40-20 سال، بیکار، با ازدواج خویشاوندی و دارای درامد ماهیانه خانواده پدری کمتر از 2 میلیون تومان بودند. بر اساس معیار Akaike، مدل لگ- لجستیک با شکنندگی مشترک گاما به عنوان مدل نهایی انتخاب شد و متغیرهای سن، داشتن فرزند از ازدواج اول و میزان درامد ماهیانه خانواده پدری، بر زمان ازدواج مجدد این زنان مؤثر بود.
نتیجهگیری: نادیده گرفتن عامل شکنندگی در تحلیل دادههایی که میان افراد متعلق به یک گروه شباهت وجود دارد، منجر به حصول نتایج گمراهکننده میگردد. بر اساس نتایج به دست آمده، زنان مطلقه جوانتر، بدون فرزند از ازدواج قبلی و با درامد ماهیانه خانواده پدری کمتر، سریعتر از سایر زنان اقدام به ازدواج مجدد میکنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آمار زیستی و اپیدمیولوژی دریافت: 1403/4/10 | پذیرش: 1403/6/19 | انتشار: 1404/4/15