Research code: 340358
Aminzadeh S, Mansourian M. Introducing Multi-State Models in Survival Analysis and Providing an Applied Example to Investigate Factors Related to Changing Status of Heart Transplant Recipients: A Review Article. J Health Syst Res 2026; 21 (4) :417-429
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1961-fa.html
امینزاده شیما، منصوریان مرجان. معرفی مدلهای چند حالته در تحلیل بقا و ارایه مثال کاربردی به منظور بررسی عوامل مرتبط با تغییر وضعیت دریافتکنندگان پیوند قلب: یک مقاله مروری. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1404; 21 (4) :417-429
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-1961-fa.html
1- دانشجوی دکتری تخصصی، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استاد، گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (26 مشاهده)
مقدمه: پژوهش حاضر به معرفی و کاربرد مدلهای چند حالته در تحلیل بقا برای بررسی عوامل مؤثر بر تغییر وضعیت دریافتکنندگان پیوند قلب پرداخت. مدلهای چند حالته به طور رایج به منظور توصیف مسیر پیشرفت بیماری استفاده میشوند و پیچیدگی آنها به تعداد حالات و انتقالهای ممکن بستگی دارد. این مدلها امکان بررسی تأثیر متغیرهای کمکی بر احتمال انتقال بین حالتهای مختلف بیماری را فراهم میکنند.
روشها: در جهت تبیین فرایند عملکرد مدل، از اطلاعات بیماران دریافتکننده پیوند قلب برگرفته از مقالهی Sharples و همکاران استفاده شد. بر اساس این دادهها، پیشرفت بیماری در چهار حالت مختلف شامل حالت ۱ (سلامت)، حالت ۲ (بیماری قلبی خفیف/ متوسط)، حالت ۳ (بیماری قلبی شدید) و حالت ۴ (مرگ) با هدف پیشرفت سیر بیماری و انتقال بیماران از یک حالت به حالات بعدی جمعآوری گردید. جهت دستیابی به نتایج مطلوب، مدلهای رگرسیون Cox و رگرسیون Cox طبقهبندی شده مورد استفاده قرار گرفت.
یافتهها: در این مطالعه، از دادههای ۶۲۲ بیمار دریافتکننده پیوند قلب استفاده شد که پیشرفت بیماری در چهار حالت تعریف گردید. میانگین سنی دریافتکنندگان در هنگام پیوند 90/10± 90/48 سال، اهداکنندگان قلب 40/11 ± 80/28سال و معاینه پس از پیوند 34/3± 84/3 سال بود. وقوع بیماری قلبی پس از دریافت پیوند برای فرد دریافتکننده پیوند با سنین بالاتر، بیشتر گزارش شد؛ به طوری که فرد دریافتکننده با سن بیشتر از 65 سال، دارای خطر بالاتر و بقای کمتر نسبت به فرد دریافتکننده پیوند در سنین پایینتر بود [001/0 > P، 778/2-224/1 : Confidence interval (CI) 95 درصد، 845/1 = (HR)].
نتیجهگیری: بقای بیماران بدون بیماری پس از پیوند یا با حالات خفیف بیماری، بیشتر از بیماران با حالات شدید میباشد. همچنین، دریافت پیوند در سنین پایینتر، با احتمال بقای بالاتر و خطر کمتر ابتلا به بیماریهای پس از پیوند همراه است. بنابراین، زمان انجام پیوند عامل مهم و تأثیرگذاری بر پیشرفت بیماری و نتایج بالینی محسوب میشود
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
آمار زیستی و اپیدمیولوژی دریافت: 1403/10/9 | پذیرش: 1403/11/8 | انتشار: 1404/10/15