سارا مستعد ، محمد مهدی امین ، امیر حسام حسنی ، افشین تکدستان . بررسی کارایی سیستم رآکتور بی هوازی بیوفیلمی پر و خالی شونده بطور متوالی. تحقیقات نظام سلامت. 1389; 6 (5)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-213-fa.html
1- کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست، گرایش آب و فاضلاب، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات اهواز، اهواز، ایران.
2- دانشیار، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان ،اصفهان، ایران.
3- دانشیار ،گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران.
4- استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور، اهواز، ایران.
چکیده: (1075 مشاهده)
مقدمه: دفع پساب کارخانه شکر به رودخانهها و محیط زیست موجب آلودگی و به خطر افتادن حیات آبزیان و محیط زیست میشود، لذا تصفیه پساب این کارخانه امری ضروری تلقی میشود. هدف از این پژوهش، سنجش کاهش بار آلودگی صنایع نیشکر با استفاده از راکتور بیوفیلم بیهوازی پر و خالی شونده به طور متوالی (ASBBR) است. روشها: در این پژوهش راکتور ASBBR جهت تصفیه پساب کارخانه نیشکر امیرکبیر به مدت 8 ماه مورد استفاده قرار گرفت. حجم کلی راکتور 7 لیتر بود. این راکتور با بارگذاری حجمی gCOD/L.d 25/0 و بارگذاری سطحی mgCOD/m2.d 33/ با استفاده از ملاس کارخانه بهعنوان سوبستره اصلی با COD و BOD5 به ترتیب 1075 و 450 میلیگرم در لیتر در دمای ºC35 راهاندازی شد. رژیم بهرهبرداری از راکتور شامل 23 دقیقه زمان تغذیه، 22 ساعت و 14 دقیقه زمان واکنش، 1 ساعت زمان تهنشینی و 23 دقیقه زمان تخلیه بود. یافتهها: بارگذاری حجمی و سطحی بهینه به ترتیبgCOD/L.d 8 و mgCOD/m2.d 67/10 بود که در این بارگذاریها COD به طور متوسط از mg/l 351 ± 32270 به mg/l 2222 ± 6146 با راندمان 7 ± 9/80 درصد کاهش پیدا کرد و بیشترین راندمان حذف سیستم در این بارگذاری برابر با 5/91 % و میزان بیوگاز تولیدی 74/3 لیتر به ازای هر لیتر حجم راکتور به دست آمد. نتیجهگیری: این سیستم قادر به حذف مقادیر بالای COD تا حدود mg/l32000 میباشد. بنابراین راکتور گزینه مناسبی جهت تصفیه پساب کارخانههای تولید شکر میباشد. واژههای کلیدی: رآکتور بیهوازی بیوفیلمی پر و خالی شونده به طور متوالی، صنایع نیشکر، فوم پلییورتان، میزان بارگذاری آلی، بیوگاز
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1389/12/24 | انتشار: 1389/12/24