دوره 7، شماره 2 - ( 4-1390 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khadem M, Taheri S, Hasanzadeh A. The Efficiency of Respiratory Protective Equipment Based on Monitoring a Biological Indicator, Urinary Ortho-Cresol, in Workers Exposed to Toluene. HSR 2011; 7 (2)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-239-fa.html
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-239-fa.html
منیره خادم ، شهلا طاهری ، اکبر حسن زاده . ارزیابی کارآیی ماسک تنفسی بر اساس شاخص بیولوژیکی ارتوکرزول در ادرار کارگران در معرض تولوئن. تحقیقات نظام سلامت. 1390; 7 (2)
منیره خادم 
1، شهلا طاهری2 ، اکبر حسن زاده3
1، شهلا طاهری2 ، اکبر حسن زاده3
1- دانشجوی دوره دکترای بهداشت حرفه‌ای، گروه بهداشت حرفه‌ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
2- کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
3- مربی، مرکز تحقیقات امنیت غذایی گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
2- کارشناس ارشد بهداشت حرفه ای، گروه بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
3- مربی، مرکز تحقیقات امنیت غذایی گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی ، دانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
چکیده: (858 مشاهده)
چکیده مقدمه: در بسیاری از صنایع از جمله صنعت تولید رنگ، کارگران در معرض مواجهه با تولوئن قرار دارند. تولوئن جذب شده در کبد متابولیزه می‌شود و به صورت متابولیت‌های ادراری از جمله ارتوکروزول دفع می‌گردد. در برخی صنایع به دلایل مختلف تنها راه ممکن برای کاهش مواجهه، از وسایل حفاظت فردی استفاده می‌شود. هدف این مطالعه، بررسی کارایی یک وسیله حفاظت تنفسی در کاهش میزان مواجهه شاغلین با تولوئن از طریق پایش بیولوژیکی در ادرار می‌باشد. روش‌ها: مطالعه بر روی شاغلین خط تولید در سه صنعت رنگ (17 نفر) صورت گرفت. در شرایطی که شاغلین از وسیله حفاظت تنفسی استفاده نمی‌کردند، میانگین میزان مواجهه تنفسی هر یک از آن‌ها با تولوئن در طی شیفت کاری اندازه‌گیری شد. روز بعد به همان کارگران وسیله حفاظت تنفسی از نوع رسپیراتور نیم صورت تصفیه‌کننده هوا دارای تک فیلتر A1، حاوی زغال فعال مخصوص جذب گازها و بخارات آلی، داده شد. مجدداً میزان میانگین مواجهه تنفسی با تولوئن اندازه‌گیری شد. در پایان شیفت کاری هر دو روز، نمونه ادرار آن‌ها نیز جمع‌آوری شد و جهت تعیین میزان ارتوکرزول به آزمایشگاه منتقل گردید. اندازه‌گیری ارتوکروزول ادراری با متد 8305NIOSH و نمونه‌برداری و سنجش میزان تولوئن موجود در هوای محیط کار با متد 1501NIOSH ، صورت گرفت. یافته‌ها: بین میانگین مواجهه کارگران با تولوئن در روز اول و دوم از نظر آماری تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (956/0 P =)، اما مقایسه ارتوکرزول ادراری پایان شیفت کاری در روزهای عدم استفاده و استفاده از ماسک، تفاوت معنی‌داری را نشان داد (026/0 P =). همچنین مقایسه میانگین تولوئن استنشاقی بر اساس شاخص ارتوکرزول در ادرار شاغلین که با فرمول محاسبه گردید، در روز عدم استفاده و استفاده از وسیله حفاظت تنفسی، تفاوت معنی‌داری را نشان داد (05/0 >P ). با توجه به کاهش 20 درصد تولوئن استنشاقی، میانگین کارایی ماسک حفاظتی بر اساس فرمول‌های مربوطه 6/42 درصد و فاکتور حفاظتی 7/1 به دست آمد. نتیجه‌گیری: فاکتور حفاظتی برای رسپیراتورهای مورد استفاده بر اساس استانداردNIOSH ، 10 می‌باشد. بنابراین بر مبنای نتایج، ماسک مورد آزمون، کارایی لازم جهت کاهش میزان مواجهه با تولوئن را ندارد و برای حفاظت کارگر در مقابل تولوئن نمی‌توان صرفاً از ماسک حفاظتی به عنوان تنها راه ایمن‌سازی استفاده نمود. واژه‌های کلیدی: رسپیراتور نیم صورت تصفیه‌کننده هوا، شاخص بیولوژیکی، ارتوکرزول، تولوئن
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1390/4/24 | انتشار: 1390/4/24
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1390/4/24 | انتشار: 1390/4/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
