Habibi E, Dehghan H, Zeinodini M, Yousefi H A, Hasanzadeh A. The Relation between Work Ability Index and Physical Work Capacity Based on Fox Equation for VO2 Max in Male Nursing Staff of Isfahan Hospitals, Iran. HSR 2012; 7 (5)
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-272-fa.html
احساناله حبیبی ، حبیباله دهقان ، محمد زیندینی ، حسینعلی یوسفی ، اکبر حسنزاده . بررسی ارتباط شاخص توانایی انجام کار (Work ability index) و ظرفیت فیزیکی انجام کار (Physical work capacity) بر اساس معادله فاکس (VO2 max) در کادر پرستاری مرد شاغل در بیمارستانهای شهر اصفهان. تحقیقات نظام سلامت. 1390; 7 (5)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-272-fa.html
1- دانشیار، گروه مهندسی بهداشت حرفهای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- مربی، گروه مهندسی بهداشت حرفهای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه مهندسی بهداشت حرفهای، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- مربی، مرکز تحقیقات امنیت غذایی، گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (914 مشاهده)
مقدمه: ارزیابی صحیح توانایی کار شاغلین از نقطه نظر اقتصادی برای کارفرمایان حایز اهمیت است و تقویت آن یکی از راههای افزایش بهرهوری منابع انسانی در صنایع و سازمانها میباشد. هدف این مطالعه تعیین توانایی شاغلین با استفاده از دو شاخص ظرفیت فیزیکی انجام کار (PWC)، شاخص توانایی انجام کار (WAI) و تعیین همبستگی بین آنها بود. تعیین شاخص PWC با توجه به مقادیر WAI جهت صرفهجویی در هزینه و زمان اندازهگیری دستگاهی PWC از اهداف دیگر طرح است. روشها: پژوهش حاضر از نوع تحلیلی- مقطعی و بدون جهت است. افراد مورد مطالعه 228 نفر از کادر پرستاری بیمارستانهای شهر اصفهان بودند که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدهاند. شاخص توانایی انجام کار با استفاده از پرسشنامه WAI و شاخص PWC بر اساس معادله فاکس و با استفاده از دوچرخه ارگومتر تعیین شد. سپس دادههای مطالعه با استفاده از نرمافزار 16SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میانگین شاخص WAI در افراد مورد مطالعه (4/4 ± 25/38) و میانگین ظرفیت فیزیکی کار PWC (7/0 ± 45/4) به دست آمد. نتایج آزمون Pearson نشان داد که بین ظرفیت فیزیکی انجام کار و WAI در گروههای سنی مختلف همبستگی معنیدار وجود ندارد (05/0 < P، 3/0 = r). تحلیل رگرسیون خطی چندگانه نشان داد که متغیرهای سن و بیماریهای تشخیص داده شده توسط پزشک، تأثیرگذارترین عامل بر WAI میباشد (05/0 > P، 18/0 = β). آزمون Pearson نشان داد که بین تعداد بیماریهای تشخیص داده شده توسط پزشک و شاخص PWC در گروههای سنی 49-40 سال همبستگی معنیدار وجود دارد. نتیجهگیری: میانگین شاخص WAI این مطالعه مانند سایر مطالعات در مشاغل مشابه در سطح قابل قبول قرار داشت (36 < WAI). شاخص WAI و PWC در گروههای سنی مختلف ارتباط همبستگی معنیدار را نشان نداد (05/0 < P، 3/0 = r)، این حاکی از آن است که تفاوتهای اساسی در ارزیابی توانایی کار به وسیله دو شاخص وجود دارد و نمیتوان با استفاده از مقادیر WAI شاخص PWC را پیشبینی کرد. با توجه به نتایج PWC و سطح فعالیت کادر پرستاری (سبک- متوسط) شاخص WAI ابزار مناسبی جهت تعیین توانایی شاغلین بود. بر اساس این مطالعه 6/27 درصد از افراد در معرض ریسک توانایی کار متوسط- ضعیف قرار داشتند (37 > WAI)، که 8/1 برابر مقادیر مرجع انستیتوی بهداشت شغلی فنلاند است. این نسبت میتواند ناشی نوبت کاری و ساعات کار زیاد پرستاران باشد. واژههای کلیدی: شاخص توانایی انجام کار، ظرفیت فیزیکی انجام کار، معادله فاکس.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1390/11/26 | انتشار: 1390/11/26