1- دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، کمیته تحقیقات دانشجویی، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استاد، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- کارشناسی ارشد، مهندسی بهداشت حرفهای، کارشناس آزمایشگاه، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
4- استادیار، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1006 مشاهده)
مقدمه: به منظور پیشگیری از اثرات آلودگی صوتی و دسترسی به استانداردهای توصیه شده، اندازهگیری آلودگی صوتی در شهرها امری ضروری است. از این رو این پژوهش با هدف بررسی میزان آلودگی صوتی در شهر اصفهان انجام گرفت. روشها: در این مطالعه تعداد 19 ایستگاه سنجش میزان صوت که در نقاط کلیدی و پر رفت و آمد شهر اصفهان بود، بر اساس معیارهای موجود انتخاب شد. با استفاده از دستگاه صداسنج مدل 440CEL-، پارامترهای محیطی صدا شامل 10L، 50L، 90L، 95L، 99L، Leq،SEL ،SPL ،Lmin ، Lmax و Lpeakاندازهگیری شد. برای محاسبه شاخصهای ترافیکی آلودگی صوتی NPL و TNI از فرمول مربوطه استفاده گردید. اندازهگیریها در دو نوبت صبح و بعد از ظهر با فواصل زمانی نیم ساعت انجام شد. یافتهها: حداکثر مقدار تراز معادل صدا (Leq) در نوبت صبح مربوط به چهارراه پل فردوسی به مقدار 3/78 دسیبل و در نوبت بعد از ظهر مربوط به میدان جمهوری به مقدار 6/79 دسیبل بود. میانگین و انحراف معیار مقادیر اندازهگیری شده Leq در نوبت صبح به ترتیب 5/74 و 78/2 و در نوبت بعد از ظهر 6/72 و 43/4 بود. مقایسه میانگین مقادیر Leq صبح و بعد از ظهر با عدد استاندارد اختلاف معنیداری (001/0 P <) را نشان داد. به عبارت دیگر مقدار Leq بالاتر از عدد استاندارد است. همچنین بین مقادیر محاسبه شده NPL و TNI نوبت صبح و نوبت بعد از ظهر رابطه مستقیمی وجود داشت (ضریب همبستگی پیرسون = 877/0 و 001/0 P <). نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که شهر اصفهان از آلودگی صوتی بالایی برخوردار است. در اکثر موارد نیز از استاندارد سازمان حفاظت محیط زیست ایران بالاتر است. واژههای کلیدی: آلودگی صوتی، تراز فشار صوت، اصفهان
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1390/11/26 | انتشار: 1390/11/26