Eslami A A, Moazemi Goudarzi A, Najimi A, Sharifirad G. Knowledge, Attitude and Practice of Students in Universities of Isfahan,
Iran toward Self Medication. HSR 2012; 7 (5)
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-281-fa.html
احمدعلی اسلامی ، علی معظمی گودرزی ، آرش نجیمی ، غلامرضا شریفیراد . بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان دانشگاههای شهر اصفهان نسبت به خوددرمانی با دارو. تحقیقات نظام سلامت. 1390; 7 (5)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-281-fa.html
1- استادیار، گروه خدمات بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- کارشناسی ارشد، گروه آموزش بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- استاد، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (793 مشاهده)
مقدمه: خوددرمانی یکی از شایعترین اعمال در سراسر جهان است. آمار و اطلاعات گویای افزایش شیوع مصرف خودسرانه داروها در کشور ایران است. از این رو این مطالعه با هدف بررسی آگاهی، نگرش و عملکرد دانشجویان دانشگاههای شهر اصفهان در خصوص خوددرمانی انجام گرفت. روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی، تحلیلی و مقطعی است که 600 نفر از دانشجویان دانشگاههای اصفهان در آن شرکت نمودند. با توجه به وجود 3 دانشگاه دولتی در سطح شهر اصفهان، نمونهگیری در مطالعه حاضر به صورت چند مرحلهایی و بر اساس تعداد کل دانشجویان هر دانشگاه صورت گرفت. در پژوهش، اطلاعات به وسیله پرسشنامه محقق ساخته جمعآوری گردید. اعتبار پرسشنامه با استفاده از روش اعتبار محتوا و پایایی ابزار نیز از طریق همسانی درونی (7/0) تأیید شد. پس از گردآوری اطلاعات، دادهها با استفاده از نرمافزار 15SPSS و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون، t-test مستقل و آنالیز واریانس، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میانگین نمره آگاهی (9/17 ± 93/83) و عملکرد صحیح (49/6 ± 58/97) دانشجویان در سطح بالایی قرار داشت اما نگرش دانشجویان در زمینه خوددرمانی در سطح متوسطی قرار داشت. در این مطالعه 2/14 درصد از دانشجویان در طی 2 ماه گذشته حداقل در مورد یک بیماری اقدام به مصرف خودسرانه دارو نمودند. بیشترین فراوانی خوددرمانی به تفکیک نوع بیماری شامل سرماخوردگی و به تفکیک نوع دارو، شامل داروهای مسکن بود. عمدهترین علل خوددرمانی نیز تجربه قبلی از بیماری و در دسترس بودن داروها و مهمترین عامل پیشگیریکننده در زمینه خوددرمانی، عدم اعتقاد به خوددرمانی بود. نتیجهگیری: با توجه به یافتههای پژوهش، ارایه آموزشهایی به دانشجویان در جهت اصلاح نگرش آنان ضروری به نظر میرسد تا علاوه به بهبود عملکرد آنان از تأثیر این نگرش به عنوان افراد تحصیل کرده در جامعه جلوگیری شود. واژههای کلیدی: آگاهی، نگرش، عملکرد، خوددرمانی، دانشجویان
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1390/11/26 | انتشار: 1390/11/26