بیژن بینا ، محمدمهدی امین ، علیمراد رشیدی ، حمیدرضا پورزمانی . حذف اتیل بنزن و زایلن از محلولهای آبی توسط نانولولههای کربنی. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1390; 7 (6)
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-292-fa.html
چکیده: (1104 مشاهده)
مقدمه: حذف اتیل بنزن و زایلن از محلولهای آبی با استفاده از نانولولههای کربنی تک دیواره (SWCNT یا Single walled carbon nano tubes)، نانولولههای کربنی چند دیواره (MWCNT یا Multi walled carbon nano tubes) و نانولولههای کربنی هیبرید (HCNT یا Hybrid carbon nano tube) مورد بررسی قرار گرفت. روشها: نمونههای مورد نیاز به صورت سنتتیک با غلظت mg/l 10 از اتیل بنزن و زایلن، غلظت g/l 1 نانولولههای کربنی و زمان تماس 10 دقیقه در pH خنثی توسط دستگاه گاز کروماتوگرافی آنالیز شد. برای آنالیز نمونهها از نرمافزار طراحی آزمایش (DOE یا Design of experiment) استفاده شد. یافتهها: ظرفیت جذب اتیل بنزن و زایلن توسط SWCNT بیشتر از MWCNT و HCNT (برای اتیل بنزن mg/g 97/9 و برای زایلن mg/g 10 توسط SWCNT) بود. زایلن بیشتر از اتیل بنزن جذب شد که ناشی از بیشتر بودن قابلیت انحلال اتیل بنزن و کمتر بودن وزن مولکولی آن نسبت به زایلن است. بازیابی نانولولههای استفاده شده با استفاده از گرما در دمای ºC2 ± 105 برای اولین بار در این تحقیق انجام گرفت، که علاوه بر بازیابی باعث بهبود عملکرد آنها در حذف اتیل بنزن نسبت به حالت اولیه نیز گردید. نتیجهگیری: SWCNT توانست به طور مؤثری اتیل بنزن و زایلن را از آب جذب نماید و دارای پتانسیل خوبی برای تصفیه آب و فاضلابهای آلوده به مواد نفتی بود. واژههای کلیدی: اتیل بنزن، زایلن، نانولولههای کربنی، آلودگی آب.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1401/12/13 | انتشار: 1401/12/13