Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

مقدمه: افزایش سطوح نفوذناپذیر، علاوه بر افزایش حجم و پیک جریان، سبب افزایش نوع و مقدار آلاینده‌ها در رواناب شهری می‌شود. رواناب آلوده اثرات نامطلوب بسیاری را بر محیط زیست و آدمی می‌گذارد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی کارایی شن پوشیده شده با نانوذرات اکسید آهن، بدون میدان مغناطیسی و با میدان مغناطیسی و نیز مقایسه این دو روش در تصفیه رواناب‌های شهری است. مواد و روش‌ها: فلزات سنگین موجود در رواناب با دستگاه جذب اتمی، کدورت توسط کدورت‌سنج و pH با استفاده از pH متر و نیترات و فسفات با دستگاه DR5000 تعیین شد. جهت تعیین اندازه و مشخصات نانوذرات از SEM و برای تعیین درصد ترکیبات موجود در شن از دستگاه آنالیز EDAX استفاده شد. یافته‌ها: تصاویر SEM و آنالیز EDAX نشان داد که نانوذرات اکسید آهن به خوبی بر روی شن، پوشش داده شده است. همچنین، در ستون شن پوشیده شده با نانوذرات اکسید آهن بدون میدان مغناطیسی، درصد راندمان حذف برای کدورت (8/90)، سرب (3/73)، روی (8/75)، کادمیوم (6/85)، فسفات (5/67) و نیترات (بدون حذف) و در ستون شن پوشیده شده با نانوذرات اکسید آهن همراه با میدان مغناطیسی، درصد راندمان حذف برای کدورت (7/95)، سرب (5/89)، روی (9/79)، کادمیوم (5/91)، فسفات (6/75) و نیترات (بدون حذف) به دست آمد. آنالیز آماری داده‌ها نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین حذف آلاینده‌های مورد مطالعه در دو ستون وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: فیلترهای شنی پوشیده شده با نانوذرات اکسید آهن کارایی بالایی در بهبود کیفیت رواناب‌های شهری داشتند، ولی در صورتی که این فرایند همراه با میدان مغناطیسی استفاده شود، راندمان تصفیه باز هم بیشتر خواهد بود. ضمن آن که این روش‌ها در مقایسه با بسیاری از روش‌های موجود ساده‌تر، کم هزینه‌تر و مؤثرتر می‌باشند. واژه‌های کلیدی: رواناب شهری، نانوذرات اکسید آهن، فیلتر شنی، میدان مغناطیسی.  

متن کامل [PDF 459 kb]   (624 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---