فهیمه تیموری ، مهربان صادقی ، فاطمه دریس ، حسن هاشمی ، کبری شاکری ، سمیه رضایی . ارزیابی پتانسیل خورندگی و یا رسوبگذاری در منابع تأمین، مخزن و شبکه توزیع آب شهر کیان (استان چهارمحال و بختیاری) با استفاده از دو شاخص لانژلیه و رایزنر. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1391; 8 (1) :78-84
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-364-fa.html
1- دانشجوی دکتری، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
3- مربی، گروه آمار، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
4- کارشناس، آزمایشگاه شیمی و میکروبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
5- کارشناس، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
چکیده: (1242 مشاهده)
مقدمه: خوردگی را میتوان به عنوان انهدام یک فلز طی یک واکنش شیمیایی تعریف کرد. به بیان دیگر خوردگی، اندازهگیری تهاجم آب در لولهها و تجهیزات زنگ زده میباشد. در گذشته همه تحقیقات بر روی نشت و خسارت اقتصادی حاصل از خوردگی متمرکز شده است. در حال حاضر علاوه بر جنبههای اقتصادی، جنبههای بهداشتی و زیباشناختی ناشی از پدیده خوردگی نیز مدنظر قرار گرفته است. این تحقیق با هدف تعیین میزان استعداد خورندگی منابع آب شرب شهری با استفاده از روشهای محاسباتی انجام گرفت. سیستم آبرسانی شهر کیان در استان چهارمحال و بختیاری به عنوان الگو انتخاب شد.روشها: با در نظر گرفتن تراکم جمعیت، مساحت منطقه و نقشه آبرسانی شهرک، تعداد 7 نقطه جهت انجام نمونهبرداری تعیین گردید. عملیات نمونهبرداری و پس از آن آنالیزهای آزمایشگاهی انجام شد. پارامترهای درجه حرارت، سختی کلسیم، قلیاییت، کل جامدات محلول و pH اندازهگیری شد و اندیسهای خورندگی محاسبه گردید. علاوه بر این، پارامترهای CO2، یون سولفات و کلراید نیز که در میزان خورندگی مؤثر میباشند، اندازهگیری شد. کلیه آزمایشها بر اساس کتاب روشهای استاندارد جهت آزمایشها آب و فاضلاب چاپ بیستم صورت گرفت. یافتهها: کلیه پارامترهای مؤثر در براورد شاخصهای خورندگی به استثنای میزان متوسط دما و pH، خارج از حدود استاندارد بودند. محاسبات مربوط به اندیسهای خورندگی لانژلیه و رایزنر نشان داد که میزان متوسط خورندگی به ترتیب برابر 68/0- و 52/8 بود. این ویژگی به تدریج در طول شبکه افزایش یافت. همچنین بیشترین میزان اندیسهای خورندگی مربوط به فصول پاییز و زمستان بود. نتایج حاصل از انجام آنالیزهای آماری نشان داد که 72 درصد از نمونههایی که از نظر شاخص لانژلیه در رده خوردگی جزیی قرارگرفتند، از نظر شاخص رایزنر در رده خوردگی شدید قرار میگیرند.بحث و نتیجهگیری: نتایج نشان داد که آب شهرک کیان دارای خورندگی (با شرایط جزیی تا شدید) میباشد. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد که در راستای تصمیمگیری جامعتر و دقیقتر، بهتر است از دو شاخص خورندگی لانژلیه و رایزنر به همراه یکدیگر استفاده شود. لازم به ذکر میباشدکه کاربرد این روشها در مقایسه با روشهای دیگر از سادگی بیشتری برخوردار میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1391/2/26 | انتشار: 1391/2/26