دوره 8، شماره 6 - ( 11-1391 )                   جلد 8 شماره 6 صفحات 928-922 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sharifirad G, Shahnazi H, Kamran A, Abbasi M H. Plagiarism: Self-Plagiarism. J Health Syst Res 2013; 8 (6) :922-928
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-473-fa.html
غلامرضا شریفی‌راد ، حسین شهنازی ، عزیز کامران ، محمد هادی عباسی . سوء رفتار علمی: سرقت علمی از خود. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1391; 8 (6) :922-928

URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-473-fa.html

سوء رفتار علمی: سرقت علمی از خود
غلامرضا شریفی‌راد 1، حسین شهنازی2 ، عزیز کامران3 ، محمد هادی عباسی4
1- استاد، گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
3- دانشجوی دکتری، گروه بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
4- دانشجوی دکتری، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده:   (1222 مشاهده)
سرقت علمی، یکی از مباحث جدی جامعه علمی محسوب می‌شود و در سال‌های اخیر، در کانون توجه و علاقه جامعه دانشگاهی و علمی قرار گرفته است. سرقت علمی از نظر محققین امری نادرست و غیر اخلاقی تلقی می‌شود؛ چرا که به منزله سرقت از کاری فکری است. اقتباس از آثار ادبی خود (Self plagiarism)، نوعی از سرقت علمی در نظر گرفته می‌شود و به عنوان ارایه نامناسب از اطلاعات منتشر شده خود به عنوان ایده‌ای جدید، اصلی و یا استفاده از قسمتی از مقاله منتشر شده قبلی خود تعریف شده است. در تعریف خود سرقت علمی به عنوان سرقت، استفاده نادرست یا تقلب و این که آیا شامل مجازات‌های سرقت علمی باشد یا خیر، هنوز تردیدهایی وجود دارد و در مطالعات متعدد به عنوان سرقت علمی معرفی شده است، اما در برخی از موارد مطالعاتی در رد این موضوع دیده می‌شود. همچنین از خود سرقت علمی تعاریف متعدد و گاه متفاوتی ارایه شده است. در مواردی به عنوان چاپ مجدد مقاله در مجله دیگر و یا چاپ با تغییر در عنوان و تغییرات جزیی به عنوان مقاله‌ای جدید مطرح شده است و گاهی به عنوان استفاده از عبارات، جملات و قسمتی از مقاله منتشر شده قبلی فرد بدون رفرنس‌دهی معرفی شده است. در مواردی نیز، به عنوان استفاده از ایده‌های قبلی و نه تنها استفاده از کلمات مطرح شده است. در هر حال، آن چه که مشخص است، خود سرقت علمی از سوی جامعه علمی مورد قبول نیست و نویسندگان در این مقاله بر این باورند که استفاده از آثار قبلی خویش، بدون رعایت ضوابط لازم و ارجاع درست، از مصادیق سرقت علمی می‌باشد و از این رو لازم است که محققین گرامی این مفهوم را تنها در استفاده نادرست از کلمات و جملات خلاصه نکنند و علاوه بر رفرنس‌دهی مناسب در استفاده از آثار خود، از ارایه ایده‌های قبلی در مقالات جدید و تقسیم داده‌ها برای انتشار در چند مقاله خودداری نمایند. این مطالعه با هدف ارایه و جمع‌بندی دیدگاه‌های مقالات منتشر شده از سوی نویسندگان و سردبیران مجلات داخلی و خارجی برای آشنایی محققین کشور به ویژه دانشجویان و محققین جوان انجام شد. 
واژه‌های کلیدی: سرقت علمی، سرقت علمی از خود، سوء رفتار، مقاله مروری
متن کامل [PDF 132 kb]   (994 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت
دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1391/11/27 | انتشار: 1391/11/27
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات نظام سلامت می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Health System Research

Designed & Developed by: Yektaweb