Karimiyan J, Agha Hoseini T, Aroofzad S, Mousavi Nafchi S M. Leisure Time Activities of Faculty Members of Isfahan University of Medical Sciences, Iran; Emphasizing the Role of Sports and Healthy Recreational Activities. J Health Syst Res 2013; 8 (7) :1356-1364
URL:
http://hsr.mui.ac.ir/article-1-477-fa.html
جهانگیر کریمیان ، تقی آقا حسینی ، شهرام عروف زاد ، سید مرتضی موسوی نافچی . نحوه گذراندن اوقات فراغت اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تأکید بر نقش ورزش و تفریحات سالم. مجله تحقیقات نظام سلامت. 1391; 8 (7) :1356-1364
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-477-fa.html
1- دانشیار، گروه تربیت بدنی علوم ورزشی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
2- استادیار، گروه مدیریت آموزشی، دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر اصفهان)، اصفهان، ایران
3- استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر اصفهان)، اصفهان، ایران
4- کارشناس ارشد، گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مبارکه، اصفهان، ایران
چکیده: (1207 مشاهده)
مقدمه: از جمله مفاهیم نوینی که معنی واقعی خود را با پیدایش انواع تکنولوژی و صنعتی شدن جوامع در زندگی مردم پیدا نموده است، اوقات فراغت و نحوه گذران آن است. ورزشهای تفریحی با فعالیتهای مرتبط با اوقات فراغت از مناسبترین و ضروریترین گونههای گذران اوقات فراغت در عصر حاضر است. از این رو این پژوهش به بررسی نحوه گذران اوقات فراغت اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با تأکید بر فعالیتهای بدنی پرداخت. روشها: روش تحقیق از نوع توصیفی بود. جامعه آماری را کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که 670 نفر بودند، تشکیل دادند. حجم نمونه با یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از فرمول Cohen 150 نفر در نظر گرفته شد که به روش طبقهای تصادفی با توجه به متغیر جنسیت و دانشکده انتخاب گردید. ابزار جمعآوری اطلاعات پرسشنامه اوقات فراغت محقق ساخته بود که پایایی آن با استفاده از روش ضریب Cronbach's alpha 82/0 به دست آمد. یافتهها: فعالیتهای پژوهشی با میانگین 37/3 اولویت اول، امور ورزشی با میانگین 49/2 اولویت دوم، امور فرهنگی و اجتماعی با میانگین 25/2 اولویت سوم و امور شخصی و خانوادگی با میانگین 89/1 اولویت چهارم افراد برای گذراندن اوقات فراغت در سطح 05/0 ≥ α به دست آمد. حفظ تندرستی با میانگین 94/3 مهمترینترین انگیزه پرداختن به فعالیتهای بدنی در اوقات فراغت بود. همچنین تفاوت معنیداری بین فعالیتهای فراغتی بر اساس جنسیت و سابقه خدمت وجود داشت. نتیجهگیری: میزان اوقات فراغت اعضای هیأت علمی در سطح پایینی قرار داشت (44/3 x =). به نظر میرسد که باید جامعه را از خصوصیات و شیوههای انجام ورزشهای فراغتی و ضرورت ایجاد شرایط و امکانات مناسب با توجه به برنامهریزی جدی و کار فرهنگی آگاه کرد. همچنین اقشار مختلف جامعه به خصوص قشر دانشگاهی را از تأثیرات مثبت اوقات فراغت و تفریحات سالم آگاه نمود و آنها را هر چه بیشتر به سوی این گونه فعالیتها سوق داد. واژههای کلیدی: اوقات فراغت، ورزش، تفریحات سالم، دانشگاه علوم پزشکی، اعضای هیأت علمی
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1391/11/27 | انتشار: 1391/11/27