ادریس حسینزاده ، محمدرضا سمرقندی ، فرشید قربانی شهنا ، قدرتاله روشنایی ، جواد جعفری . بررسی میزان پراکنش ذرات معلق (5/2PM، 10PM و TSP) در ایستگاههای مرکزی اتوبوس شهری همدان و میزان مواجهه با آنها. تحقیقات نظام سلامت. 1391; 8 (7) :1245-1254
URL: http://hsr.mui.ac.ir/article-1-489-fa.html
1- کارشناس ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات بهداشت تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
2- دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
3- دانشیار، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- دانشیار، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
5- دانشجوی دکتری، گروه بهداشت محیط، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
چکیده: (660 مشاهده)
مقدمه: هدف این مطالعه اندازهگیری غلظت ذرات معلق کل، 10PM و 5/2PM در هوای ایستگاههای اتوبوس موجود در میدان مرکزی شهر همدان بود. در نهایت نمایه توزیع غلظت ذرات در ایستگاهها تهیه شد و مخاطرات آنها برای سلامتی افردی که روزانه مدتی از وقت روزانه خویش را در این گونه محیطها سپری میکند، ارزیابی گردید. روشها: این مطالعه به صورت مقطعی و توصیفی بود. نمونهبرداری در 6 ایستگاه و در مقاطع مختلف زمانی به صورت سیستماتیک مکانی- زمانی انجام شد. نمونههای هوا به وسیله یک سیستم نمونهبرداری قابل حمل گرفته شد. نمونهبرداری ذرات معلق Total suspended particles (TSP) و 10PM با دبی 10 لیتر در دقیقه و در ارتفاع یک متری از سطح زمین انجام شد. برای اندازهگیری ذرات معلق 5/2PM از سیستم نمونهبرداری مجهز به سیکلون و دبی L/min 2 استفاده شد. ذرات معلق جمع شده روی فیلتر استر سلولزی مخلوط وزن شد و به صورت غلظت میکروگرم در متر مکعب بیان شد. دما، درصد رطوبت و سرعت وزش باد در موضع نمونهبرداری اندازهگیری و میانگین آنها ثبت شد. برای مقایسه غلظت ذرات معلق در ایستگاههای مختلف از روش One way ANOVA و برای تعیین رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی Pearson استفاده شد. یافتهها: در طول نمونهبرداری میانگین غلظت ذرات معلق کل، 10PM و 5/2PM به ترتیب µg/m3 52/1418 ± 94/1220، 56/217 ± 79/524 و 6/193 ± 386 بود. میانگین غلظت ذرات معلق کل، 10PM و 5/2PM به ترتیب 7/4، 72/7 و 16 برابر مقادیر استاندارد بود. میزان مواجهه به صورت میانگین وزنی زمانی برای این آلایندهها به ترتیب 872/50، 87/21 و 08/16 µg/m3 به دست آمد که از استانداردهای تعیین شده از سوی سازمانهای معتبر پایینتر بود. بین ذرات معلق با سرعت وزش باد و دمای هوا ارتباط معنیداری وجود نداشت (05/0 < P)، اما با رطوبت ارتباط معنیدار وجود داشت (05/0 ≥ P). همبستگی بین 5/2PM و 10PM با ذرات معلق کل به ترتیب 74/0 = r و 78/0 = r به دست آمد. نتیجهگیری: یافتههای حاصل از این تحقیق بیانگر این است که افرادی که زمان قابل ملاحظهای را در ایستگاههای اتوبوس شهری یا مکانهای نزدیک به آن مستقر هستند، پتانسیل بالایی برای ابتلا به مشکلات بهداشتی دارند. به نظر میرسد که عابرین پیاده و افرادی که دارای مشاغل خیابانی هستند، به دلیل زمان تماس بیشتر نسبت به زمان نمونهبرداری در این مطالعه، با مقادیر بالایی از ذرات معلق مواجهه باشند. واژههای کلیدی: ذرات معلق، ایستگاه اتوبوس، میزان مواجهه، همدان
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت دریافت: 1399/4/26 | پذیرش: 1391/11/27 | انتشار: 1391/11/27